Χριστούγεννα 2020

 

Χριστούγεννα 2020

 

Κάθε πέρσι και καλύτερα, συνήθιζε να λέει ο λαός. Τώρα φτάσαμε στο: κάθε μήνας που πέρασε ήταν και καλύτερα!!!!!

Όλα αυτά επειδή ξεχάσαμε το νόημα της γιορτής των Χριστουγέννων. Τι γιορτάζουμε τελικά στις 25 Δεκεμβρίου;;

Γιορτάζουμε την γέννηση του Χριστού;; Γιορτάζουμε την γέννηση του Ιησού;; Μα την ίδια ημερομηνία γεννήθηκε και ο Κρίσνα και ο Γκετζαλκοάτλ. Σύμπτωση;; Τίποτε δεν είναι σύμπτωση. Όσοι γεννήθηκαν αυτήν την ημερομηνία έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, ταυτίζονται με τον πνευματικό ήλιο.

Και ο ήλιος, στις 21 Δεκεμβρίου φαίνεται να σταματά την πορεία του προς τον νότο και προς το μεγάλωμα της νύχτας σε βάρος της ημέρας, εις βάρος του φωτός. Είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο. Για τρεις μέρες!!! (όσες και οι μέρες παραμονής στον τάφο, του Ιησού) διαρκεί η φαινομενική στάση της πορείας του ήλιου. Μετά αρχίζει το Φως, ο ήλιος, να κερδίζει τα σκοτάδια, προχωρώντας πλέον προς τον βορρά.  Γεγονότα και συμβολισμοί που πάντα υπήρχαν, που η αλήθεια τους φτάνει στις αρχές ύπαρξης της ανθρωπότητας.

Άλλωστε, 9 μήνες πριν, την 21η Μαρτίου δηλαδή κατά την εαρινή ισημερία, η μητέρα Φύση γονιμοποιείται, και στην ώρα της, 9 μήνες μετά, γεννιέται ο Χριστός. Αυτό λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο και θα έπρεπε να συμβαίνει και μέσα στην καρδιά μας. Στην καρδιά μας πρέπει να γεννηθεί ο μικρός Χριστός και αυτό γίνεται μόνο με την δική μας προσπάθεια, με τον δικό μας αγώνα να περιορίσουμε τα ελαττώματά μας, να ελέγχουμε τον εαυτό μας, τον ψυχολογικό μας κόσμο και με το να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας.

Ερχόμαστε στις ημέρες μας, στο τώρα. Τι θα γιορτάσουμε και πώς μπορούμε να γιορτάσουμε;;

Στις 14 Δεκεμβρίου έχουμε ολική έκλειψη ηλίου. Αλίμονο στις χώρες όπου θα είναι ορατή.

Στις 17 Δεκεμβρίου ο Κρόνος περνά στον Υδροχόο. Πέρα από αυτά που θα δώσει εν καιρώ στον Υδροχόο, αφήνοντας τώρα τον Αιγόκερω θα λειτουργήσει σαν τον Επιθεωρητή που φεύγει μεν από το σχολείο, αλλά έχει αφήσει αυστηρές εντολές για ότι δεν κάναμε, και ο Πλούτωνας υποχρεούται να κάνει τις εκκαθαρίσεις, την εκτέλεση των αποφάσεων.

Στις 20 και ο Δίας περνά στον Υδροχόο και θα κάνει το καλό καλύτερο αλλά και το κακό χειρότερο, πάντα όμως με γνώμονα την συμπαντική Δικαιοσύνη.

Όλα αυτά σε συνδυασμό με την Ισημερία στις 21 Δεκεμβρίου όπου ο Δίας με τον Κρόνο θα είναι τόσο κοντά που θα φαίνονται σαν ένα αστέρι, πράγμα σπάνιο.

Μετά απ’ όλα αυτά ποιος πιστεύει ότι θα θυμηθεί την γέννηση του Χριστού, όχι του Ιησού που γεννήθηκε μάλλον αρχές Μαρτίου στο ζώδιο των Ιχθύων. Άντε να μαζευτούμε να φάμε (μέχρι 9 άτομα) το μεσημέρι και να σιγομουρμουρίσουμε ότι δεν είναι ανοιχτές οι εκκλησίες, λες και όλοι θα έτρεχαν να προσευχηθούν.

Μέσα μας πρώτα και κύρια γεννιέται ο μικρός Χριστός, στην καρδιά μας, εκεί που βρίσκεται και ο Ναός του καθενός μας. Μπορούμε να ετοιμάσουμε τον Ναό μας για να γεννηθεί ο Χριστός στην καρδιά μας;; Καλή είναι η Τελετουργία των Χριστουγέννων, καλή είναι η ομαδική προσευχή, αλλά ΠΡΩΤΑ πρέπει να προετοιμάζουμε την καρδιά μας να είναι έτοιμη να δεχθεί τον νεογέννητο Χριστό και να φροντίζουμε με τις πράξεις μας, τις σκέψεις μας, τα συναισθήματά μας, να μεγαλώσει ο Χριστός στην καρδιά μας.

Τα εμπόδια που έρχονται το επόμενο διάστημα θα είναι πολλά. Αυτό όμως δίνει και μια ευκαιρία σ’ αυτούς που έχουν την δύναμη να πουν «Θεέ μου, αφήνομαι στα χέρια σου», να κάνουν βήματα προς την ουράνια σκάλα.

Οι όποιοι «θεατρίνοι» πιστοί θα ξεμασκαρώνονται, θα γίνονται πιο κακοί, πιο εκδικητικοί, θα μισούν τους ανθρώπους, τον εαυτό τους και πιθανώς τον Θεό που τάχα δεν τους βοηθά να σωθούν.

Ο καλός μαθητής δεν ανησυχεί για τις εξετάσεις. Φοβάται τις εξετάσεις ο κακός μαθητής που παίζει θέατρο, προσπαθώντας να παραστήσει κάτι άλλο απ’ αυτό που είναι.

Είναι περίοδος «τελικών εξετάσεων» και οι καταστάσεις όλο και θα δυσκολεύουν. Μας προειδοποίησαν γι’ αυτό και η Αποκάλυψη του Ιωάννη και ο Δανιήλ (κεφ 12) και άλλοι Δάσκαλοι κατά καιρούς. Ποιος τους άκουσε;;

Αν σε κάποιον έχει γεννηθεί ο Χριστός στην καρδιά του θα προχωρήσει στις εξετάσεις χωρίς φόβο, χωρίς άγχος, αλλά με πίστη, ειρήνη, αγάπη.

Χριστού-γεννα λοιπόν, όχι Ιησού-γεννα. Ας προβληματιστούμε και ας αναζητήσουμε το πώς θα γεννηθεί ο Χριστός στην καρδιά μας. Αν έχει ήδη γεννηθεί ας φροντίσουμε να μεγαλώνει αρμονικά, ισορροπημένα, με το να ακολουθούμε τις εντολές του Πατέρα μας.

12-12-2020

 

ΤΟ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ

 ΤΟ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ

Πόσο απαραίτητο είναι το ξυπνητήρι στην ζωή μας;

Ο κόκορας, κάποτε, λειτουργούσε ως ξυπνητήρι των ανθρώπων για την νέα μέρα που ερχόταν. Φώναζε γύρω στις 5 που ήταν και η πιο δυνατή ώρα της ημέρας (3 – 6 είναι οι ώρες με την μεγαλύτερη δύναμη).

Σήμερα δεν ακούει κανένας το ξυπνητήρι – κόκορα και αναγκαστήκαμε να χρησιμοποιούμε τα ρολόγια ξυπνητήρια.

Τι κάνουν αυτά τα ξυπνητήρια;;

Μας ξυπνάνε, επειδή είμαστε κοιμισμένοι. Και δεν μας ξυπνάνε μόνο από τον φυσικό ύπνο αλλά τα διάφορα «ξυπνητήρια» μας αφυπνίζουν και μας φέρνουν στο τώρα, από το παρελθόν ή το μέλλον που ταξιδεύουμε. ΤΩΡΑ ζούμε.

Κάποιες φορές, επειδή δεν ακούμε τα διάφορα ξυπνητήρια της ζωής, ο «Δάσκαλός μας» μάς στέλνει άλλης μορφής ξυπνητήρια, μήπως και επανέλθουμε στο ΤΩΡΑ, στην ζωή και στον σκοπό μας. Αυτά μπορεί να είναι ένας κακός γείτονας που συνεχώς μας «τσιτώνει», ένας κακός προϊστάμενος, κλπ.

Αν κι αυτό το είδος ξυπνητηριού δεν λειτουργεί ο «εκπαιδευτής μας» παίρνει πιο σκληρά μέτρα, πάντα για το καλό μας. Για να μας βοηθήσει να ξυπνήσουμε και να κάνουμε αυτό που πρέπει και μπορούμε. Μας βάζει ένα ξυπνητήρι μέσα μας, ως σωματική ανισορροπία, ή ως σωματικό πόνο ή κάτι σχετικό.

Ξυπνητήρι είναι για να μάθουμε να ζούμε στο ΤΩΡΑ, να θυμόμαστε τον σκοπό μας (Διαρκές Κέντρο Βάρους) στην ζωή.

Το έκανε ακόμη και στον Απόστολο Παύλο. (Β΄ προς Κορινθίους κεφ.ΙΒ παρ 7). …… για να μην υπερηφανεύομαι (για όσα αποκάλυπτε στις ομιλίες του), επέτρεψε ο Θεός και μου εδόθη σκληρό αγκάθι εις το σώμα, άγγελος δηλαδή του σατανά, για να με γρονθοκοπεί, να με κολαφίζει, ίνα μη υπεραίρωμαι. Γι’ αυτό, παρακάλεσα τον Κύριο τρεις φορές για να μου το απομακρύνει. Και Αυτός μου είπε: «Σου αρκεί η χάρη μου. Η δύναμή μου μέσα από την ασθένειά σου τελειοποιείται». Με ευχαρίστηση θα καυχώμαι για τις ασθένειές μου, λέει ο Παύλος, για να κατασκηνώσει σε μένα η δύναμη του Χριστού. ………. Όταν ασθενώ, τότε είμαι δυνατός.

Ίσως και στον καθέναν μας ένα πρόβλημα, μια ασθένεια, να είναι ένα ξυπνητήρι, που μας έστειλε ο «εκπαιδευτής μας» για να μας βοηθήσει να ξυπνήσουμε και να κάνουμε το έργο του Πατέρα.

Πιθανώς να αναρωτιόμαστε «μα τι μπορώ παραπάνω να κάνω;;». Μπορούμε, να κάνουμε μια καλή πράξη κάθε μέρα, να κρατάμε τις υποσχέσεις μας, (της 14^ης) για να γίνουμε καλύτεροι, να μοιράζουμε άρωμα και αγάπη γύρω μας όπως το κάνουν τα λουλούδια.

Να χαιρόμαστε το κάθε ΤΩΡΑ γιατί δεν γνωρίζουμε την ημερομηνία λήξης μας, διότι γύρω μας υπάρχουν άνθρωποι με προβλήματα που ζουν πολλά χρόνια, όπως και άλλοι που δεν έχουν κανένα πρόβλημα και φεύγουν σε μια στιγμή.

Ο Απόστολος Παύλος αναφέρει σε μία επιστολή του ότι είναι «δούλος του Χριστού» και γι’ αυτό κάτω από όποιες συνθήκες και κινδύνους, θα διαδίδει τις διδασκαλίες του.

24/10/2020

ΔΦ

Ο ΠΑΡ ΑΓΚΩΝ ΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΚΑΡΑ

 

Ο παρ-αγκων-ισμός*   του μασκαρά**

Μασκαράς, όπως λένε τα λεξικά, αλλά θυμούνται και οι παλιοί, έτσι ονόμαζαν έναν πολύ κακό άνθρωπο, έναν που δεν έχει ντροπή.

Αργότερα μασκαράς ονομάστηκε και ο καρνάβαλος που μεταφορικά ως χαρακτηρισμός έδειχνε έναν άνθρωπο που δεν είχε «τσίπα», ντροπή.

Όλα τα παραπάνω ήταν τα χαρακτηριστικά αυτού που «φορούσε» μάσκα, είτε ως φυσικό αντικείμενο, είτε ως προσωπικότητα. Σήμερα δυστυχώς, λέω δυστυχώς, διότι οι άνθρωποι στην πλειονότητά τους, έχουν ως μόνιμο «αξεσουάρ» τις μάσκες της ψεύτικης προσωπικότητας και τις εναλλάσσουν κατά το δοκούν.

Ταυτόχρονα, έρχεται η Μητέρα Φύση και μας φορά μάσκες για να μας το κάνει χτυπητό, ολοφάνερο. Ξυπνήστε βρε «μασκαράδες, σας φόρεσα μάσκες μήπως και αντιληφθείτε την πραγματικότητά σας. Μήπως και καταλάβετε ότι κάνατε τέχνη την προσωπίδα, την μάσκα της προσωπικότητάς σας και δεν αφήνετε να εκδηλωθεί ούτε μία στιγμή ο αληθινός εαυτός σας. Είστε μασκαράδες και σας το δείχνω, σας υποχρεώνω να το δείτε.

Εσείς όμως ακόμη και τώρα μάλλον παραμένετε κοιμισμένοι νομίζοντας ότι η μάσκα είναι για άλλο σκοπό. Τι άλλο να κάνω για να σας ξυπνήσω, για να σας βοηθήσω να δείτε την αλήθεια σας;;

Ταυτόχρονα ήρθε η κίνηση – χαιρετισμός δια του αγκώνα για να μας θυμίσει το «πρίτςςς» που κάναμε πιτσιρικάδες, δείχνοντας τον αγκώνα μας. «Σιγά που θα σου το δώσω, πριτς.»

Η Μητέρα Φύση μας έδωσε την παλάμη, στην οποία φτάνουν όλα τα ανακλαστικά αισθητήρια του σώματος, (όπως και στα πόδια) γι’ αυτό και απλώναμε το χέρι για να χαιρετίσουμε κάποιον. Τώρα πολλοί δίνουν τον αγκώνα σαν να λένε «πριτςςςς που θα σου δώσω το χέρι μου!!!!!».

Τελικά, έχουμε στο πρόσωπό μας την ζωντανή υπενθύμιση ότι κοιμόμαστε συνειδησιακά. Επαληθεύουμε τον ύπνο μας με τον χαιρετισμό (παραγκωνισμό) του αγκώνα. Τι άλλο μας χρειάζεται για να αντιληφθούμε ότι κάτι δεν πάει καλά σε μας, στον καθέναν μας. Ας μην ρίχνουμε το μπαλάκι στην ευθύνη του άλλου. Ο άλλος φταίει, ο άλλος το έκανε, ο άλλος αποφάσισε.

Το 1976 ο Δ. Σαμαέλ είπε: «ένα βήμα πίσω και είμαστε χαμένοι». Ο Δ. Λάκσμι αργότερα είπε: «Αν δεν κάνουμε ένα βήμα μπροστά, είμαστε χαμένοι». Τώρα λέμε: «ας σωθεί όποιος μπορεί». Αν παίρνουμε τα προβλήματα των άλλων, βυθιζόμαστε πιο γρήγορα. Δεν φταίνε οι άλλοι για τις επιλογές μας.

Δηλώνουμε όλοι οι άνθρωποι ότι θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι και τελικά κάνουμε ότι μπορούμε για να μην είμαστε. Γιατί;;  Τι επιθυμούμε τελικά στην ζωή μας; Μήπως άλλα ζητά η καρδιά και άλλα πράττει ο νους; Μήπως η καρδιά ζητά αγάπη, αλήθεια, συνεργασία, αρμονία και ο νους διπλώνει τον αγκώνα και λέει: «πριτςςςςς που θα σου δώσω όλα αυτά. Γιατί τι έκανες για να τα αξίζεις;;».

Αλήθεια, τι κάνουμε για να αξίζουμε μιας καλύτερης πορείας στην ζωή; Προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι; Όχι. Προσπαθούμε να βοηθάμε τον διπλανό μας; Μόνο όταν η δημοσιότητα είναι δίπλα. Προσπαθούμε να περιορίσουμε την δράση των κακών μας συγκατοίκων, των ελαττωμάτων μας; Όχι.

Κι όμως πάλι έχουμε βοήθεια άνωθεν. Πάλι μας δείχνει ότι η μάσκα, με ύφασμα ή αυτή της προσωπικότητάς μας είναι δυστυχώς μόνιμο εξάρτημά μας και πρέπει να το αποβάλλουμε.

Πρέπει να σταματήσουμε να είμαστε «μασκαράδες». Να μην φοβόμαστε να δείξουμε το πραγματικό μας πρόσωπο. Όμως για να αποκτήσουμε αυτό το κουράγιο πρέπει να το έχουμε καθαρό, σταθερό, αληθινό. Διαφορετικά θα κρυβόμαστε πίσω από μάσκες και ψεύτικα χαμόγελα και δεν θα τολμάμε να δίνουμε το χέρι μας στον απέναντι γιατί το χέρι είναι συνδεδεμένο με την καρδιά μας και θα έχουμε τον φόβο μήπως διαβάσει τις πραγματικές μας σκέψεις.

Τελικά, φοβόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό. Ας το κατανοήσουμε κι ας κάνουμε κάτι, διότι διαφορετικά μας περιμένουν τα σκοτάδια. Κι ας μην παραπονιόμαστε ότι βαδίζουν τα πράγματα (προσέξτε, όχι εμείς, τα πράγματα) όλο και προς το χειρότερο.

Μετά από τόσες προειδοποιήσεις για αλλαγή πορείας, για ν’ αποφύγουμε τα βράχια και τα σκοτάδια, αν εμείς κοιμόμαστε συνειδησιακά, τότε οι επιλογές μας αποζημιώνονται.

Αν κάποιος δεν παλέψει να βγει στο Φως, θα βυθίζετε όλο και περισσότερο στα σκοτάδια. Αν θέλει να βγει στο Φως τότε βλέπει τις προειδοποιήσεις, βλέπει την ανάγκη παρ-αγκων-ισμού του μασκαρά και αντιδρά. Έτσι κατανοεί τις προειδοποιήσεις, πιάνει τα μηνύματα και θέλει να ελευθερωθεί. Ναι τότε θα οδηγηθεί προς το Φως.

 

 

*παραγκωνισμός:  υποσκελίζω, θέτω κατά μέρος, απωθώ δια του αγκώνος

**μασκαράς:  φέρον μάσκα, προσωπίδα, μεταμφιεσμένος, μτφ. Άνθρωπος επαίσχυντος, κακοήθης.

Δημήτρης Φιλιππίδης

Οκτ 2020

Τα λουλούδια, ...... τα αρώματα

 

Τα λουλούδια,  τα αρώματα

Παγκόσμια συνήθεια να προσφέρουμε λουλούδια για να εκδηλώσουμε τον θαυμασμό μας, τον σεβασμό μας, την αγάπη μας. Υπάρχουν όμως και τα αόρατα λουλούδια που δεν πρέπει να τα ξεχνάμε, τα λουλούδια της ψυχής.

Το λουλούδι μας κοιτάζει και μας μιλάει με το σχήμα του, το άρωμά του και ξυπνάει στην ψυχή μας ότι αντίστοιχο υπάρχει.

Να προσέχουμε λοιπόν από το τι υπάρχει στο περιβάλλον μας, γιατί η επιρροή τους εισχωρεί μέσα μας. Κάθε τι που υπάρχει γύρω μας εξασκεί μια επιρροή  πάνω μας έστω κι αν δεν το συνειδητοποιούμε. Το σημαντικό είναι να είναι κανείς συνειδητός για να κάνει μια ευεργετική εργασία.

Μόλις νοιώσουμε ότι ένα αντικείμενο μας επηρεάζει ευνοϊκά πρέπει να ανοιγόμαστε συνειδητά ώστε αυτές οι επιρροές να μας διαπεράσουν βαθιά.

Ας πάμε κοντά στα λουλούδια και ας τους ζητήσουμε το μυστικό τους άρωμα, να τα ακούσουμε, ώστε να μπορούμε κι εμείς να βγάζουμε το άρωμά τους στην καρδιά μας, στην καρδιά μας, στην ψυχή μας. Όλα μιλάνε, αλλά οι άνθρωποι δεν ξέρουν να ακούν, ούτε τον ήλιο, ούτε τα δέντρα, τα βουνά, τα πουλιά.

Αν όμως πρόκειται για κακολογίες αμέσως ανοίγουν διάπλατα τ’ αυτιά μας.

Τα πνεύματα των τριαντάφυλλων είναι οντότητες που έρχονται από τον πλανήτη Αφροδίτη και δέχτηκαν να ενσαρκωθούν στην γη για να βοηθήσουν τους ανθρώπους. Σήμερα μας αποκαλύπτουν την ομορφιά τους, αλλά στην πραγματικότητα είναι εδώ για να μας αποκαλύψουν τον δρόμο μας πιο μεγάλης τελειότητας, τον δρόμο της πραγματικής αγάπης, της αγάπης που δεν φυλακίζεται, της αγάπης που ελευθερώνει. Γι’ αυτό είναι και ο βασιλιάς των λουλουδιών, επειδή μας μαθαίνει την πραγματική αγάπη. Αν το καταλάβουμε ίσως αρχίσουμε να ευωδιάζουμε  γύρω μας.

Ένα άρωμα είναι η φυσική έκφραση μιας αρετής, όπως μια άσχημη μυρωδιά είναι η φυσική έκφραση ενός ελαττώματος. Οι μυρωδιές του ανθρώπινου σώματος έχουν να κάνουν με τις αρετές του ατόμου ή τα ελαττώματά του. Όταν για παράδειγμα είμαστε ταραγμένοι, θυμωμένοι, οι μυρωδιές γίνονται δυσάρεστες, ενώ σε θαυμάσια συναισθήματα οι αναθυμιάσεις είναι αρωματισμένες σαν κι αυτές των λουλουδιών.

Η Βίβλος αναφέρει ότι το άρωμα της θυσίας των δικαίων ανεβαίνει μέχρι τα ρουθούνια του Κυρίου που ευφραίνονται από αυτό. Ναι, ο Θεός εισπνέει τις ψυχές και η ψυχές των δικαίων αναδίδουν ένα άρωμα που έλκει τις φωτεινές οντότητες, ακόμη και το Άγ. Πνεύμα. Αυτά τα πνευματικά αρώματα είναι τόσο αιθέρια που δεν γίνονται αντιληπτά στο φυσικό επίπεδο.

Είναι για μας πολύ σημαντικό να κατορθώσουμε με την πνευματική μας εργασία να να καλυτερεύσουμε την ποιότητα του αρώματος των ψυχικών μας σωμάτων, όχι για να έλκουμε τους ανθρώπους, αλλά για να έλκουμε τους φίλους του αόρατου κόσμου που αγαπούν τα αρώματα της αγνής ψυχής.

Πρέπει να μάθουμε να ελευθερώνουμε το άρωμα της αγνότητας, της αγιοσύνης.

Η μαγεία της Αγάπης

 

Η μαγεία της Αγάπης

 

Είναι η αγάπη που έμαθε στους ανθρώπους τη μαγεία. Όταν αγαπάτε κάποιον, προβάλλετε πάνω του τις σκέψεις σας, τις επιθυμίες σας, προσπαθείτε να εισχωρήσετε στην καρδιά του, στο κεφάλι του, κι έτσι ενεργείτε πάνω του, και σύμφωνα με την ποιότητα και τη δύναμη της αγάπης σας, προκαλείτε καταστροφές ή δημιουργείτε μέσα του τη Βασιλεία του Θεού. Γιατί ακριβώς νομίζετε πως οι γυναίκες έγιναν οι μεγαλύτερες μάγισσες; Γιατί στο πέρασμα των αιώνων συχνά καταπιέζονταν, βασανίζονταν από την κοινωνία στην οποία ζούσαν: τις επιτηρούσαν, τις έκλειναν μέσα, δεν μπορούσαν να εκφράσουν τις επιθυμίες τους, τα αισθήματά τους, και τότε κατάφεραν ν’ ανακαλύψουν πλάγια μέσα για να εκφράσουν αυτά που εύχονταν. Αυτά τα  μέσα είναι οι χειρονομίες, η φωνή, το βλέμμα, το χαμόγελο, τα αρώματα. Έτσι έγιναν μάγισσες, γόησσες.

Ναι, η αγάπη είναι ο πατέρας της μαγείας, και αν μερικοί σκανδαλίζονται από αυτά τα λόγια, δεν έχουν παρά να κάνουν ανάλυση του εαυτού τους. Ας παρατηρήσουν λίγο τον εαυτό τους για να δουν πώς ενεργούν όταν είναι ερωτευμένοι, θα δουν ότι, ασυνείδητα ήδη, κάνουν μαγεία: ασταμάτητα σκέφτονται έντονα αυτόν ή αυτήν που αγαπούν για να τραβήξουν την προσοχή του ή την προσοχή της και να τον έλξουν προς το μέρος τους. Διαλέγουν τις συνθήκες, τις καταστάσεις που θα τους επιτρέψουν να τον γοητέψουν ή ακόμη να πέσει στην παγίδα τους... Στη συνέχεια, βέβαια, άλλοι προχώρησαν πιο μακριά, μεταχειρίστηκαν τις δυνάμεις της σκέψης, του λόγου και με τελετές, με Εξορκισμούς, επικαλέστηκαν τις οντότητες του αόρατου κόσμου και τις εξουσίες των αστέρων. Από αυτό βγήκε μια ολόκληρη «επιστήμη» συνοδευόμενη από ένα τελετουργικό που μεταβιβάστηκε από αιώνα σε αιώνα και από χώρα σε χώρα.

Η μαγεία δεν είναι τίποτε άλλο παρά η έκφραση μιας αγάπης που θέλει να ικανοποιηθεί. Στη συνέχεια επεκτάθηκε και σε άλλα επίπεδα. Αφού ήταν στην υπηρεσία της Αφροδίτης, μπήκε στην υπηρεσία του Άρη, του Δία, κ.τ.λ. Ένα πρόσωπο που αισθάνεται ότι έχει προσβληθεί, πληγωθεί, θέλει να εκδικηθεί έναν εχθρό και, αντί να πάρει ένα όπλο για ν’ απαλλαγεί από αυτόν, καταφεύγει στη μαγεία, μια άλλη μορφή της μαγείας με άλλες επικλήσεις, άλλα αντικείμενα, άλλα τελετουργικά. Ή κατακυριευμένο το πρόσωπο αυτό από φιλοδοξία, μεταχειρίζεται τη μαγεία για να αποκτήσει τις εξουσίες ή τις θέσεις που επιθυμεί, εξοντώνοντας τους αντίζηλους ή ανταγωνιστές. Λοιπόν, βλέπετε, υπάρχουν κάθε είδους μαγείες, αλλά η πρώτη μαγεία ήταν αυτή της Αφροδίτης, είναι η αγάπη που επινόησε όλες τις άλλες μαγείες.

Όταν βλέπει κανείς πώς μερικοί καταλαβαίνουν την αγάπη, πώς την εκδηλώνουν, ποιες μεθόδους χρησιμοποιούν, αντιλαμβάνονται ότι ήδη αυτοί τσαλαβουτούν ασυνείδητα στη μαύρη μαγεία. Το να κάνει κανείς ό,τι είναι δυνατό για να γοητέψει κάποιον, είναι σαν να θέλει να του επιβληθεί, να ασκήσει βία επάνω του, και δεν έχει το δικαίωμα. Όταν όμως η αγάπη κυριέψει ορισμένα πρόσωπα, αυτά δεν ενδιαφέρονται να μάθουν αν αυτός ή αυτή που αγαπούν αισθάνεται ή όχι επίσης αγάπη γι’ αυτά, θέλουν να αγαπηθούν με κάθε τρόπο, και τότε είναι ικανά για όλα, ακόμη και να επιδοθούν σε μαγικές πράξεις. Όμως εδώ, σας προειδοποιώ, μην το κάνετε ποτέ αυτό. Γιατί;

Υποθέστε ότι, με εξορκισμούς και μαγικούς τύπους, καταφέρνετε ν’ αναγκάσετε κάποιον ή κάποια να σας αγαπήσει και έτσι σας ερωτεύεται πολύ: όταν θα σας αγκαλιάσει και θα σας δώσει αυτό που ζητήσατε, θα σας το δώσει η Κόλαση. Γιατί μην πιστεύετε ότι τα επικαλεσθέντα πνεύματα με τους μαγικούς σας τύπους που θα εγκατασταθούν μέσα σ’ αυτό το ον για να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες σας είναι τα πιο φωτεινά πνεύματα. Όχι, είναι σκοτεινές οντότητες που θα εισχωρήσουν μέσα σας και θ' αρπάζουν τις δυνάμεις σας. Αν μπορούσατε να τις δείτε, θα σηκώνονταν οι τρίχες του κεφαλιού σας, θα ικετεύατε τον Ουρανό να σας απαλλάξει από αυτές. Οι μαγικές πρακτικές είναι η χειρότερη μέθοδος για να αποκτήσετε την αγάπη κάποιου. Θα έχετε ίσως στο φυσικό επίπεδο αυτό που επιθυμείτε οπό αυτό το ον, όμως 6α πιείτε από τα χείλη του ένα δηλητήριο που θα διοχετευτεί μέχρι την ψυχή σας.

Πρέπει να καταλάβετε ότι υπάρχει στους άντρες και τις γυναίκες ένα στοιχείο πιο αιθέριο με το οποίο πρέπει να κανονίζετε τις σχέσεις σας. Έτσι γίνεστε πιο πλατύς, οι μέθοδοι που μεταχειρίζεστε προς αυτό το ον που αγαπάτε γίνονται πιο έξυπνες, πιο λεπτές, και αυτό το ον αρχίζει να προσκολλάται πολύ πιο έντονα επάνω σας, γιατί βλέπει ότι είστε λογικός, ότι δεν το αναγκάζετε, και ότι μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σ’ εσάς. Όταν εξαφανίζεται από μέσα σας ο φόβος, να μην αιχμαλωτίζετε ό,τι επιθυμείτε, παύετε να είστε αγχώδης, χυδαίος, εκδικητικός, και βλέπετε πιο καθαρά για να βρείτε λύσεις στα προβλήματα που σας απασχολούν.

Υποθέστε μάλιστα ότι η γυναίκα σας ή ο σύζυγός σας δε σας αγαπάει πια. Πείτε τότε ότι αυτή η ψυχή είναι ελεύθερη, και ότι δε θα είναι αιώνια μαζί σας. Ότι πριν από εσάς είχε ήδη αγαπήσει εκατοντάδες συζύγους ή γυναίκες και ότι θ' αγαπήσει και άλλους μετά οπό εσάς. Γιατί να σπάζετε το κεφάλι σας αν δε σας αγαπάει πια; Κι εσείς, Θα την αγαπάτε μήπως για πάντα;... Την αγαπήσατε από τότε που δημιουργήθηκε ο κόσμος; Όχι. Ε, λοιπόν, ησυχάστε και να ξέρετε ότι είναι άδικο να ζητάτε τα πάντα από ένα ον, ενώ εσείς ο ίδιος θεωρείτε τον εαυτό σας ελεύθερο να κάνει ό,τι του αρέσει.

Είναι λοιπόν σημαντικό να μάθει κανείς να μετατρέπει την αγάπη του. Κρατάτε τη φωτογραφία του άντρο ή της γυναίκας που αγαπάτε... Γιατί θα πρέπει να λερώσετε και να περιορίσετε αυτό το ον προβάλλοντας επάνω του σεξουαλικές επιθυμίες, σκεφτόμενοι τα μέσα για να το υποδουλώσετε και να το κάνετε δικό σας; Αντίθετα, πρέπει να το εμπιστευτείτε στο Θεό, στη Θεϊκή Μητέρα λέγοντας: «Να, είναι η κόρη σας, είναι ο γιος σας, ευλογήστε αυτό το ον και εμπνεύστε μου τις καλύτερες σκέψεις ώστε να μπορέσω να το βοηθήσω στην εξέλιξή του.» Και ακόμη όταν χαϊδεύετε την αγαπημένη σας, το κεφάλι της, τα μαλλιά της, αντί να ζητάτε μόνο την ηδονή, σκεφτείτε κάτι για το καλό της και πείτε: «Είθε ο Θεός να σε ευλογεί, είθε μέσα σ’ αυτό το κεφάλι να βασιλεύει το φως, είθε όλοι οι άγγελοι να έρθουν και να εγκατασταθούν μέσα του » Τότε, η αγάπη σας θα μεταβληθεί, δε θα αποτελείται μόνο από αισθησιασμό, θα γίνει ένα εκπληκτικό συναίσθημα που δεν είχατε ποτέ γνωρίσει.

Αυτό που πραγματικά αποτελεί τον πλούτο του ανθρώπινου όντος, την πεμπτουσία του, δηλαδή τις σκέψεις του, τα συναισθήματα του, δεν μπορεί να τα συλλάβει κανείς. Η πιο μεγάλη ψευδαίσθηση είναι όταν φαντάζεται κανείς ότι μπορεί να αλυσοδέσει μια ανθρώπινη ψυχή. Είναι ακριβώς σαν να δοκίμαζε να δέσει την άμμο ή να διοικήσει τον αέρα. Η ψυχή δεν μπορεί να διοικηθεί. Μπορεί κανείς να κυριέψει το φυσικό σώμα, όχι όμως το μυστηριώδες ον που κατοικεί μέσα σ’ αυτό. Μπορεί να επικαλεστεί οντότητες του αστρικού κόσμου και να τους επιβάλει τη θέλησή του, το πνεύμα όμως είναι ελεύθερο, δεν μπορεί ούτε να δεθεί, ούτε να υποδουλωθεί.

Επιθυμείτε να έλξετε την αγάπη κάποιου;

Όλα τα μέσα για να το καταφέρετε απαγορεύονται, εκτός από ένα: να του στέλνετε φως. Δεν πρέπει να ζητάτε να κερδίσετε την αγάπη ή τη φιλία των όντων ούτε με το χρήμα, ούτε με τα θέλγητρα, ούτε με τα χαμόγελα. Ξέρω ότι όλος ο κόσμος χρησιμοποιεί αυτά τα μέσα, αυτά όμως είναι τα πιο αδύναμα απ’ όλα. Το μόνο μέσο που επιτρέπεται, και που είναι το πιο δυνατό, είναι να στέλνετε σ’ αυτόν ή σ’ αυτή που θέλετε να σας αγαπήσει δώρα φωτός και αγνές σκέψεις Ακόμα κι αν είναι σκληρός και κακός, κάντε υπομονή, υπομείνατέ τα όλα και εξακολουθήστε να τον βοηθάτε, να τον αγαπάτε: αν πράγματι επιμένετε τόσο γι’ αυτόν, αργά ή γρήγορα η ψυχή του θα το αισθανθεί και θα αρχίσει να ασχολείται περισσότερο μ' εσάς.

Το να θέλει κανείς να κάνει ιδιοκτησία του ένα ον είναι μια έλλειψη νοημοσύνης. Πού είδατε γραμμένο ότι η γυναίκα σας ή ο σύζυγός σας σάς ανήκει; Τον γνωρίζετε εδώ και δυο χρόνια, δέκα χρόνια, αυτός όμως δημιουργήθηκε προτού να τον συναντήσετε. Έχει γονείς, έχει ένα Δημιουργό, υπάρχει από εκατομμύρια χρόνια, δε σας ανήκει. Είστε και οι δύο συνέταιροι, απλούστατα. Αν θέλετε να αποφύγετε σοβαρές παρεξηγήσεις, ακόμα και μεγάλες δυστυχίες, θεωρήστε τον όχι σαν κατάκτησή σας, αλλά σαν συνέταιρό σας... εκούσιο ή ακούσιο, εδώ η ιστορία σιωπά!

Η μόνη πραγματική αγάπη είναι αυτή που αναρωτιέται πώς μπορεί να τροφοδοτεί την ανώτερη φύση στα όντα, πώς να τα υποστηρίζει, να τα φωτίζει, να τα δυναμώνει. Δυστυχώς, δεν το βλέπουμε αυτό συχνά, συναντάμε μάλλον ανθρώπους που δε σκέφτονται παρά τον εαυτό τους, που ζητούν μόνο να ικανοποιηθούν και δε νοιάζονται καθόλου για το τι θα συμβεί στον άλλο: τον σκίζουν, του αναστατώνουν τη ζωή, του καταστρέφουν το μέλλον του, αλλά λίγο τους ενδιαφέρει, αρκεί να ικανοποιήσουν την πείνα τους. Πόσοι αναρωτιούνται τι καλό θα φέρει η αγάπη τους σ’ αυτήν ή σ’ αυτόν που αγαπούν; Πόσοι προσπαθούν να διακρίνουν τη φύση της όποιας ανάγκης που τους σπρώχνει; Έχουν μια ανάγκη, να το μόνο σημαντικό πράγμα γι' αυτούς. Αυτή η ανάγκη είναι εγωιστική ή αφιλοκερδής; Έρχεται από τον Ουρανό ή από τις καταχθόνιες περιοχές;... Δεν το ξέρουν, και δεν θέλουν να το ξέρουν.

Εσείς όμως, στο εξής, προτού αναλάβετε οτιδήποτε για να έλξετε με το μέρος σας αυτόν ή αυτή που νομίζετε ότι αγαπάτε, σκεφτείτε, αναλύστε τον εαυτό σας και ρωτήστε τον τι θα του προσκομίσει η αγάπη σας: θα τον βοηθήσει να προοδεύσει, να είναι πιο ελεύθερος ή θα του δυσκολέψει τη ζωή και θα ξυπνήσει μέσα του τα πιο κατώτερα ένστικτα;

Πρέπει να μάθετε να σκέφτεστε περισσότερο τους άλλους. Αν δεν το κάνετε, οι νόμοι της μετενσάρκωσης και του κάρμα θα έρθουν να σας το θυμίσουν ξαναστέλνοντάς σας στη γη για να διορθώσετε τα λάθη σας και συχνά κάτω από μεγάλους πόνους. Λοιπόν, μόνο και μόνο για να αποφύγετε να υποφέρετε, προσπαθήστε να αγαπάτε μ’ έναν τρόπο πάντα πιο ευγενικό και πιο αφιλοκερδή.

Με το πνεύμα τους, ο άντρας και η γυναίκα είναι οι αντιπρόσωποι των δύο αρχών, αρσενικής και θηλυκής, που δημιούργησαν τον κόσμο: ο άντρας ο αντιπρόσωπος του κοσμικού Πνεύματος, του Ουράνιου Πατέρα, και η γυναίκα η αντιπρόσωπος της παγκόσμιας Ψυχής, της Θείας Μητέρας. Δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνάμε αυτό, γιατί αυτή η ιδέα θα βοηθήσει να βλέπουμε ο ένας τον άλλον διαφορετικά και να μετατρέπουμε την αγάπη τους.

Όταν θεωρείτε το ον που αγαπάτε σαν έναν αντιπρόσωπο ή μια αντιπρόσωπο του Θεού, είστε υποχρεωμένος να συμπεριφέρεστε με σεβασμό, με ευλάβεια, κι αυτό που παίρνετε τότε από αυτό το ον είναι άλλης ποιότητας, πιο αγνό, πιο φωτεινό, ο καθένας γίνεται για το συνέταιρό του ένας αγωγός θεϊκών ενεργειών. Κι όταν πλησιάζει ο ένας τον άλλο, αντί να περιορίζετε τις ανταλλαγές σας στο κατώτερο επίπεδο, ενώνεστε με την Πηγή που είναι ο Θεός, αντλείτε δυνάμεις από τις ανεξάντλητες δεξαμενές, νιώθετε ότι έχετε ξεδιψάσει, φωτιστεί, δυναμώσει, ξανανιώσει... και είστε ευτυχισμένοι!

Πρέπει να εργάζεται κανείς κάθε μέρα για να βελτιώνει τον τρόπο που αγαπάει, και όχι μόνο τον τρόπο που αγαπάει τους ανθρώπους, αλλά και όλη τη φύση, το σύμπαν ολόκληρο, τους αγγέλους, τους αρχαγγέλους, το Δημιουργό, γιατί μια μέρα αυτή η αγάπη θα σας ξανάρθει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και θα σας φέρει μια ευτυχία που δε θα μπορούσατε να γευτείτε ούτε μέσα στην αγκαλιά ενός άντρα ή μιας γυναίκας.

Αν σας συμβεί ένα ο άντρας, μια γυναίκα να σας δώσει μια ματιά μέσα από την οποία θα νιώθατε τη θεϊκή αγάπη, μείνετε με αυτή την αίσθηση;, μην τρέχετε πίσω της νομίζοντας ότι θα μπορέσει να εξακολουθεί να σας κοιτάξει έτσι, γιατί δεν είναι αυτή που σας κοίταξε, αλλά φωτεινές οντότητες που τη χρησιμοποίησαν σαν ενδιάμεσο και που τώρα έφυγαν πιο μακριά.

Λοιπόν, καταλάβετέ με καλά, αντί να ζητάτε πώς θα τραβήξετε μέσα στα δίχτυα σας τον τάδε ή την τάδε που σας αρέσει, με τα πιο επιλήψιμα μέσα, είναι καλύτερα να σκεφτείτε ότι είναι ο τρόπος που αγαπάτε που χρειάζεται ν' αλλάξει. Γιατί δεν είναι η μαγεία που φέρνει την αγάπη, αλλά είναι η αγάπη, η αγνή αγάπη, η ανιδιοτελής αγάπη που είναι η αληθινή μαγεία. Γι' αυτό να απευθύνεστε κάθε μέρα προς το θεϊκό κόσμο λέγοντας: «Ω Άγγελοι, Αρχάγγελοι και Θεότητες, αν υπάρχει ένα πράγμα που θέλω να γνωρίσω, είναι η αγάπη. Διδάξτε με, μάθετε μου πώς ν’ αγαπώ.» Την ημέρα που θα γνωρίζετε ν’ αγαπάτε πραγματικά, όλα θα τραγουδούν μέσα σας, όλα θα δονούνται αρμονικά. Ακόμη κι αν δεν μιλάτε, αυτή η αγάπη θα εκφράζεται μέσα απ’ όλο σας το είναι και θα επηρεάζει ευνοϊκά όλο σας το περιβάλλον προτού να ξαναγυρίσει σ’ εσάς. Ακόμα και μια πέτρα που αγγίζετε με αγάπη αρχίζει να δονείτε» διαφορετικά για εσάς. Μόνο η αγάπη που τακτοποιεί, που κατευνάζει, που γλυκαίνει, που εναρμονίζει, που φωτίζει είναι η αληθινή αγάπη.

Λοιπόν, πόσοι άνθρωποι νομίζετε ότι είναι ικανοί ν’ αγαπούν;

Ο φόβος στην ζωή μας

Ο φόβος στην ζωή μας.

Σε άλλους καιρούς υπήρχε ειλικρίνεια μεταξύ των ανθρώπων. Σήμερα όμως ο φόβος και η αναζήτηση ασφάλειας σκότωσαν την ομορφιά της ειλικρίνειας.

Ο Δημιουργός – Θεός, όταν δημιούργησε τον άνθρωπο του έδωσε την νοημοσύνη και την ελεύθερη βούληση.

Όμως, η σημερινή εκπαίδευση, σ’ όλα τα επίπεδα της ζωής, ξεκινώντας από τους γονείς, βάζει σαν πρώτο παράγοντα μάθησης την πειθαρχία. Προσπαθούμε να πειθαρχήσουμε το μωρό ακόμη με τα δικά μας «θέλω», επειδή τα θεωρούμε σωστά. Άρα μπλοκάρουμε την νοημοσύνη του νέου ανθρώπου, να μην σκέφτεται, και φυσικά να κάνει την δική μας βούληση, είτε είμαστε γονείς, είτε εργοδότες, είτε κυβερνώντες. Τα δύο δώρα που μας έδωσε ο Δημιουργός εμείς τα μπλοκάρουμε, τα μηδενίζουμε. Γιατί ο Θεός έκανε λάθος;; Εμείς ξέρουμε περισσότερα, ξέρουμε καλύτερα; Έτσι νομίζουμε.

Και όμως ο καθένας έχει το δικαίωμα να σκέφτεται όπως θέλει, να ασκεί την θρησκεία του, να ανήκει στο πολιτικό κόμμα που θέλει. Στα παιδιά θα έπρεπε να διδάσκουμε πώς να σκέφτονται και όχι τι να σκέφτονται. Αν τα παιδιά δεν σκέφτονται όπως ο δάσκαλος θέλει, τιμωρείται με κακό βαθμό. Πώς θα μάθει όμως το παιδί να δημιουργεί όταν αυτό που του μαθαίνουμε είναι η μίμηση και η πειθαρχία;

Η πειθαρχία είναι η αληθινή φυλακή του νου. Η πειθαρχία λοιπόν οδηγεί στον φόβο και ο φόβος κάνει εργαλείο του απαραίτητο την πειθαρχία, όπως και την μίμηση, για να πετυχαίνει στον σκοπό του.

Το πρόσφατο συμβάν του «ιού» μας έδειξε πώς εφαρμόζουν οι «κυβερνώντες» την πειθαρχία και την μίμηση για να πετύχουν τον φόβο, ο οποίος σ’ όποιον βαθμό κι αν μας έχει επηρεάσει, άλλαξε η νοοτροπία των περισσοτέρων, επειδή ο φόβος ήρθε κι όπως φαίνεται έμεινε. Είναι εργαλείο ελέγχου και όλοι οι δικτάτορες το χρησιμοποιούν.

Εξ αιτίας των τόσων πειθαρχιών και κανονισμών, οι άνθρωποι της εποχής αυτής έχουν χάσει εντελώς την ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ και έχουν γίνει σκληροί και άπονοι.

Για να είναι κανείς ελεύθερος πρέπει να μάθει να συμβιβάζει την ΤΑΞΗ με την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Η ΤΑΞΗ χωρίς ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι ΤΥΡΑΝΝΙΑ. Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ χωρίς ΤΑΞΗ είναι ΑΝΑΡΧΙΑ.

Χρειάζεται λοιπόν να ξυπνήσουμε την συνείδησή μας, γιατί μόνο αυτή θα μας δώσει κατανόηση. Πρέπει να καταλαβαίνουμε κι όχι να μιμούμαστε. Η συνείδηση είναι αυτή που σε κάθε στιγμή, σε κάθε περίπτωση θα μας δώσει την αλήθεια, την πράξη και τον λόγο που χρειαζόμαστε και μας οδηγεί στο σωστό δρόμο.

Για να υπάρχουν όλα αυτά απαιτείται να είμαστε σε επαφή, σε επικοινωνία με την Θεϊκή σπίθα, το Πνεύμα, μέσα μας και με την ψυχή μας. Μόνο τότε θα οδηγούμαστε σωστά κάθε στιγμή, σε κάθε περίπτωση.

Κάποιοι ήδη έχουν σταματήσει την ανάγνωση. Κάποιοι άλλοι σκέφτονται: τι είναι αυτά που λες βρε φίλε. Ναι, η αλήθεια είναι ότι αυτά δεν είναι για όλους. Αφορούν ΜΟΝΟ τους αναζητητές της αλήθειας, του δρόμου της ζωής, της συνειδητής κατανόησης, αυτούς που θέλουν να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι και προσπαθούν.

Ο εγκλεισμός μας το προηγούμενο διάστημα μας έδωσε την ευκαιρία να κάνουμε αυτοκριτική. Να δούμε και να κατανοήσουμε την πραγματικότητά μας, την αλήθεια μας, στα πιστεύω μας, θρησκεία και αρχές, στην αγάπη μας για τους ανθρώπους και τον εαυτό μας, στις Αρχές της καρδιάς μας.

Ο καθένας είναι ελεύθερος να ακολουθήσει τον δρόμο της επιλογής του και ο διπλανός μας τον δικό του.

Το ΣΩΣΤΟ μας το δείχνει αυτό το κάτι ΜΕΣΑ ΜΑΣ.

ΔΦ  23-6-2020

Οι προειδοποιήσεις που έρχονται

Οι προειδοποιήσεις που έρχονται

Οι καιροί είναι γεμάτοι ανατροπές και απρόοπτα. Μπορεί όλα αυτά να δημιουργούν εκνευρισμούς, εντάσεις, αντιπαραθέσεις, αλλά ενώ έχουμε από την μία να διαχειριστούμε όλη αυτή την «περίεργη» κατάσταση, έρχονται από την άλλη 3 εκλείψεις τον Ιούνιο και Ιούλιο, μία τον Νοέμβριο κι άλλη μία τον Δεκέμβριο να συμπληρώσουν το ημερολόγιο της χρονιάς.

Οι εκλείψεις του Ιουνίου, αστρολογικά, έρχονται να ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΟΥΝ όλους μας ότι τις εκκρεμότητες που έχουμε εσωτερικά και εξωτερικά θα πρέπει να διορθωθούν, να τακτοποιηθούν. Και για την ολοκλήρωση της προειδοποίησης ξαναμπαίνει ο Κρόνος στον Αιγόκερω και σαν αυστηρός δάσκαλος έρχεται να μας ειδοποιήσει ότι είμαστε μετεξεταστέοι και πρέπει να ετοιμαστούμε γρήγορα. Ο χρόνος περνά γρήγορα.

Η πρώτη έκλειψη, στις 5 Ιουνίου 2020 στον άξονα μαθητείας, αλλαγών, μετακινήσεων, θα δώσει ευκαιρίες έμπρακτες σε ορισμένους να διορθώσουν την πορεία τους. Το θέμα εργασίας και νοσοκομείων είναι στις φασκιές του. Οι συγκρούσεις προσωπικότητας θα είναι σοβαρές διότι θα υπάρχουν και αυταπάτες, περιπλοκές.

Η δεύτερη έκλειψη, του ήλιου αυτήν την φορά, θα αγγίζει τον συναισθηματικό κόσμο μας. Άλλος θα το αντιληφθεί εντονότερα και άλλος λιγότερο. Τον έναν μπορεί να τον ταρακουνήσει στην υγεία, τον άλλον στα περιουσιακά, στα χρέη, θα δοκιμαστούν σχέσεις, γάμοι, έρωτες. Θα πρέπει να μάθουμε να ακούμε και να εκτιμάμε την γνώμη των άλλων. Ανάγκη να μάθουμε να λειτουργούμε συλλογικά. Ας έχουμε κατά νου ότι κάθε δράση ενεργοποιεί και μια αντίθετη αντίδραση.

Και η έκλειψη της σελήνης στις 5 Ιουλίου θα έρθει να ξαναενεργοποιήσει παλιότερες εκλείψεις. Ορισμένοι μάλιστα θα έρθουν αντιμέτωποι με οικογενειακές εντάσεις. Μπορεί να μπουν θεμέλια γερά ή να γκρεμιστούν όλα χωρίς λογική βάση.

Στις 2 Ιουλίου τέλος ο Κρόνος επιστρέφοντας στον Αιγόκερω έρχεται για να επιθεωρήσει – προειδοποιήσει, διότι μετά τις 17 Δεκεμβρίου θα αναθέσει την «σκούπα» στον Πλούτωνα.

Οι καιροί είναι «δραστήριοι» και ο καθένας μας πρέπει να επαναξιολογήσει την πορεία του στην ζωή, στον δρόμο που χαράζει και περπατά. Μετά τον Δεκέμβρη δεν θα υπάρχουν τόσα περιθώρια διόρθωσής μας, διότι τα γεγονότα θα τρέχουν γρήγορα, θα έρχονται το ένα μετά το άλλο και δεν θα προλαβαίνουμε να τα διαχειριστούμε, να τα κατανοήσουμε, να τα δουλέψουμε.

Ο χρόνος αυτός όπως και τα χρόνια που έρχονται είναι για καλούς μαθητές της ζωής. Ο κακός μαθητής έχει εγκαταλείψει τον αγώνα του στο εσωτερικό μονοπάτι της πνευματικότητας και έχει αφεθεί μόνο στις υλικές απολαύσεις, ή τα υλικά βάρη.

Ο καλός μαθητής όμως, βλέπει την περίοδο αυτή ως ευκαιρία προόδου, ως ευκαιρία δύσκολων εξετάσεων μεν, που όμως του δίνουν την ευκαιρία να προχωρήσει περισσότερο.

Τα γεγονότα που μας έρχονται καθημερινά δεν είναι ούτε εύκολα ούτε δύσκολα. Η στάση η δική μας τα κάνει εύκολα ή δύσκολα. Βλέπουμε άλλωστε και σήμερα άτομα, οικογένειες να ζουν με λίγα χρήματα κι όμως να είναι χαρούμενοι, ικανοποιημένοι, γαλήνιοι, έτοιμοι για την καλή τους κουβέντα. Υπάρχουν και άλλοι που ενώ έχουν μεγαλύτερες οικονομικές απολαβές, είναι μόνιμα στην γκρίνια, στην μιζέρια, στον κακό λόγο, στην αρνητική κριτική όλων. Ο ένας δηλαδή ζει σ’ ένα όμορφο κήπο, και ό άλλος με τα ίδια γεγονότα, με τις ίδιες συνθήκες και ίσως καλύτερες συνθήκες, ζει στην κόλαση.

Ας προσέξουμε λοιπόν ΟΛΑ τα καθημερινά γεγονότα και μηνύματα του καλοκαιριού και ας προσπαθήσουμε να κάνουμε διορθωτικές ενέργειες, προς απόκτηση Γνώσης. Ο μετεξεταστέος δουλεύει το καλοκαίρι για να μην χάσει εντελώς την χρονιά του. Κι εμείς, όποιος φυσικά το επιθυμεί, όποιος το νοιώθει ως εσωτερική παρόρμηση και ώθηση, ας προσπαθήσει, διότι μετά τον Δεκέμβρη θα του είναι υπερβολικά δύσκολο να διαχειριστεί να γεγονότα, αν δεν το κάνει τώρα.

Τα γεγονότα τότε θα έρχονται με μεγαλύτερη ένταση. Οι δοκιμασίες θα είναι πιο δύσκολες, κι αν κάποιος δεν αντέχει τα σημερινά πώς θ’ αντέξει τότε;

Ας παρατηρούμε τα καθημερινά γεγονότα και από αυτά ας βγάζει ο καθένας τα συμπεράσματά του. Η ανθρωπότητα για άλλους πηγαίνει στον γκρεμό και για άλλους βαδίζει άριστα, καλύτερα από κάθε άλλη εποχή. Ποιος έχει την Αλήθεια; Κάποιο μεγάλο γεγονός, όταν έρθει, θα δείξει σε όλους την πραγματικότητα.

Για παράδειγμα, εδώ στην Κρήτη, έχουμε το τελευταίο μεγάλο διάστημα καθημερινούς σεισμούς, με ένταση συνήθως μικρή ή μεγάλο βάθος της εστίας. Αν έρθει όμως ένας μεγάλος τότε τα πράγματα διαμορφώνονται εντελώς διαφορετικά, αλλάζει η πραγματικότητα και σε τέτοια περίπτωση ψάχνουμε για θεμέλιο να στηριχτούμε.

Ας προσπαθούμε να κατανοήσουμε το «γιατί;» των καθημερινών γεγονότων και ας μην μένουμε μόνο στο τι έγινε. Γιατί;  Είναι προειδοποίηση; Είναι τυχαίο γεγονός; (Για κάποιους υπάρχουν τυχαία γεγονότα).

Περιμένουμε να μας το πουν οι επιστήμονες; Μα εδώ σ’ έναν ιό και βγήκαν με τότες διχογνωμίες, θα τους πιστεύαμε, αν για παράδειγμα, μας έλεγαν ότι στις 17 Σεπτεμβρίου της τάδε χρονιάς θα κάνει πολλή μεγάλο σεισμό στην Κρήτη; Θα τρώγαμε πρώτα τα τούβλα στο κεφάλι και μετά ίσως λέγαμε, δίκιο είχαν.

Γιατί όμως να μην κάνουμε κάτι από πριν;

Η προσευχή για παράδειγμα έχει και αυτόν τον ρόλο. Να επικοινωνούμε με τον Δημιουργό μας, τον Θεϊκό μας Πατέρα, το Πνεύμα μας και να ζητάμε βοήθεια, να ζητάμε απαντήσεις, ενθυμούμενοι όμως και τις υποχρεώσεις μας.

Ο διαλογισμός μας δίνει την δυνατότητα, κάποιες φορές, να έχουμε απαντήσεις σε προβληματισμούς μας.

Μήπως μας λείπει η πίστη; Μήπως η υπερβολική λογική μας μάς έχει κυριεύσει ολοκληρωτικά παρά το ότι τόσο συχνά είναι αναξιόπιστη;

Το μονοπάτι μας θα το βαδίσουμε. Ας το χαράξουμε λοιπόν σωστά για να το βαδίσουμε με πιο αποτελεσματικά  και σταθερά βήματα.

Για έναν καλύτερο κόσμο

Για έναν καλύτερο κόσμο

Αναγνώστη και φίλε, με την συσσώρευση τόσων πραγμάτων που πηγαίνουν στραβά πιστεύεις ότι αύριο θα έρθει κάτι καλύτερο;

Ποιος θ’ αλλάξει τις μάζες;; Κι εννοώ αλλαγή προς το καλύτερο, διότι προς το χειρότερο είναι εύκολο. Το βλέπουμε άλλωστε στις ημέρες μας που μία ενδημία έγινε πανδημία και μας έκλεισε σε φυλακή μ’ έναν τέτοιο τρόπο που πολλοί, δυστυχώς, έγιναν φανατικοί της φυλακής τους για να ζήσουν τάχα υγιείς.

Ζήσε δηλαδή σαν άρρωστος για να πεθάνεις υγιής, αυτό τελικά θέλουμε;

Αν τελικά θέλουμε αλλαγή, ας την κάνουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας. Αν θέλουμε καλύτερο κόσμο ας τον δημιουργήσουμε οι ίδιοι. Ας μην περιμένουμε τον κόσμο ν’ αλλάξει για μας. Ας αλλάξουμε εμείς προς τον κόσμο κι ας μην περιμένουμε να μας καταλάβουν. Διαπιστώνουμε άλλωστε ότι τρεις ομάδες συνειδητά ή μη «ανοήτων», διαμορφώνουν αυτόν τον «καλύτερο» κόσμο που περιμένουν πολλοί.

Η κεφαλή του σπιτιού για παράδειγμα, είναι υπεύθυνος να διαμορφώσει τους άνδρες και τις γυναίκες του αυριανού κόσμου. Ο πατέρας μιας οικογένειας πολλές φορές μετατρέπει σε ποτό τα χρήματα που κερδίζει, επιστρέφει στο σπίτι και κακομεταχειρίζεται την σύζυγό του και τα παιδιά του επειδή θεωρεί τον εαυτό του βασιλιά του σπιτιού. Φανταστείτε, το κεφάλι του σπιτιού με τέτοια συμπεριφορά.

Φανταστείτε επίσης έναν θρησκευτικό ηγέτη με τέτοια συμπεριφορά, που δεν έχει καμία σχέση με την αγάπη, την γαλήνη.

Τώρα τι να πούμε για τους διοικούντες ή τους πολιτικούς με τέτοια νοοτροπία. Μπορούν να οδηγήσουν τον κόσμο σ’ ένα καλύτερο αύριο; Μήπως οδηγούν όσους τους ακούνε στην κόλαση;

Μήπως τελικά γίνεται πιο φανερή στις ημέρες μας η ανάγκη της εκδήλωσης ανθρωπιάς, γαλήνης Αγάπης, για να διορθώσουμε τον εαυτό μας και τις καταστάσεις γύρω μας; Μήπως θα έπρεπε εκεί να είναι η επιδίωξή μας και το ξόδεμα των ενεργειών μας κι όχι στην ικανοποίηση και στην ευχαρίστηση πρόσκαιρων πραγμάτων και καταστάσεων;

Τι έχει τελικά αξία για τον καθέναν μας;

Αν μας έλεγαν ότι σ’ ένα μήνα πεθαίνουμε θα «κυνηγούσαμε» τα ίδια πράγματα; Τότε θα άλλαζαν οι επιδιώξεις μας, οι στόχοι μας; Μα, ο θάνατος είναι το μόνο σίγουρο σ’ αυτήν την ζωή. Ίσως έρθει οποιαδήποτε στιγμή. Για τι να πιστεύουμε ότι εμείς θα ζήσουμε 150 χρόνια;

Η αληθινή θρησκεία έχει ένα όνομα, ΑΓΑΠΗ. Δεν γνωρίζει ούτε από χρηματοδοτήσεις, ούτε από συμφέροντα, ούτε έχει ομορφιά ή ασχήμια, πλούτο ή φτώχια.

Ο Χριστός άλλωστε δεν άφησε θρησκεία, αλλά ένα μήνυμα: ΑΓΑΠΑΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ.

Ας επανεκτιμήσουμε την ζωή μας, τις επιδιώξεις μας, τις αξίες της καρδιά μας και ίσως αλλάξουμε προς ένα κόσμο καλύτερο, έστω κι αν αυτός ο κόσμος είναι αυτός που θα υπάρχει μέσα μας, στην καρδιά μας.
16 - 5- 2020

Οι πλάκες του Νόμου

Οι πλάκες του Νόμου για να ποιήσουμε στο Φως

Πρώτο: Κάνε το καλό χωρίς σκοπό και συμφέρον.

Δεύτερο: Θυμήσου τον εαυτό σου από στιγμή σε στιγμή αλλά συνειδητοποίησε ότι όταν το κάνεις είσαι Φως, και έτσι προσπάθησε να το κάνεις με μεγαλύτερη συχνότητα και με μεγαλύτερη διάρκεια.

Τρίτο: Αφιέρωσε κάθε μέρα κάποιο συγκεκριμένο χρόνο για να βιώνεις την Ειρήνη.

Τέταρτο: Έκφραζε Αγάπη προς ό,τι βρίσκεται γύρω σου και κυρίως σε ό,τι έχει Ζωή.

Πέμπτο: Προσπάθησε να μην κάνεις κανέναν να υποφέρει.

Έκτο: Όταν μιλάς με κάποιον, δώσε του να καταλάβει ότι αυτά που λέει σε ενδιαφέρουν και μη τον περιφρονείς.

Έβδομο: Συνειδητοποίησε ότι ο νους είναι μια είσοδος που τα σκοτάδια έχουν σε μας, το ίδιο και οι συγκινήσεις, το ίδιο και τα κτηνώδη ένστικτα, το ίδιο και ο άσχημος λόγος. Επομένως είναι απαραίτητο να μην σβήνει ποτέ το Εσωτερικό Φως.

Όγδοο: Προσπάθησε να διδάσκεις με αγάπη, με δικαιοσύνη και με σοφία σε όλους όσους θέλουν να μάθουν.

Ένατο: Περπάτα στην εξοχή νιώθοντας ελεύθερος σαν τα πουλιά, αγνός σαν τον άνεμο που σε περιβάλλει και απλός σαν τα νερά που ρέουν απ’ τους καταρράκτες.

Δέκατο: Προσπάθησε στην καθημερινή σου ζωή να πετάς οτιδήποτε δεν σε εξυπηρετεί, οτιδήποτε σε παρεμποδίζει.

Ενδέκατο: Προσπάθησε ν’ ακούς τη φωνή της εσωτερικής σου σιωπής, τη φωνή του ίδιου σου του Είναι……. Προσπάθησε να διεισδύσεις σ’ αυτόν τον ωκεανό, σ’ αυτό το καταφύγιο Ειρήνης στην Καρδιά σου.

Δωδέκατο: Ζήτα κάθε μέρα, από το Εσωτερικό σου Είναι, την συγχώρεση για όλα τα λάθη που διέπραξες ενάντια στον Θεό, ενάντια στον Πατέρα και ενάντια στην Ζωή.

Δέκατο τρίτο: Προσπάθησε κάθε μέρα να μην παρεκκλίνεις τόσο από τον λόγο σου, μίλα για την Σοφία, μίλα για την Αγάπη.

Δέκατο τέταρτο: Αν ταξιδέψεις, πάντα κράτα στο χέρι σου ένα βιβλίο Σοφίας ή ένα βιβλίο Φιλοσοφίας. Αυτό θα σε βοηθήσει στο ν’ αποκτήσεις τη συνήθεια να ΜΕΛΕΤΑΣ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΣΟΥ ΓΚΟΥΡΟΥ.

Δέκατο πέμπτο: Βάλε ένα στόχο με σκοπό να τον εκπληρώσεις. Στην καθημερινότητα σου μην μιλάς για άχρηστα πράγματα, μην ερμηνεύεις ό,τι σου λέει ο νους και κάνε την καρδιά σου εκείνον τον ναό που θα σε οδηγεί πάντα προς τις ανώτερες σφαίρες, όπου το Είναι σου σε περιμένει σαν τον άσωτο υιό που επιστρέφει σπίτι.

Δέκατο έκτο: Προσπάθησε στο έπακρο  να είσαι Αγνός στις Σκέψεις σου, στο Σεξ και στα Λόγια.

Δέκατο έβδομο: Ποτέ μην συναναστρέφεσαι με ανθρώπους που χρησιμοποιούν τον λόγο άσχημα, που πράττουν εναντίον του Θεού και του συνανθρώπου τους. Αυτοί πάνε στον δρόμο τους … -Άφησέ τους να πάνε μόνοι τους!-

Δέκατο όγδοο: Προσπάθησε να δίνεις μια μπουκιά φαγητό σε κάθε ζωντανό ον που πεινάει.

Δέκατο ένατο: Προσπάθησε να έχεις στην κλίνη σου την ΕΙΡΗΝΗ του Θεού: να φαίνεται στην καθαριότητα, στην τάξη και στην αρμονία.

Εικοστό: Προσπάθησε να περπατάς λίγη ώρα κάθε μέρα στο ύπαιθρο και μόνος. Είναι ο Δρόμος σου.

      Είθε ο Πατέρας σας και η Θεϊκή σας Μητέρα να σας ευλογούν

                                                                          Α.Δ. LAKHSMI