Η εποχή του Υδροχόου και τα προβλήματά της

Η εποχή του Υδροχόου και τα προβλήματα της

Μία φράση η οποία στις μέρες μας ακούγεται πάρα πολύ και σε διάφορους κύκλους, είτε επιστημονικούς - ψυχολογικούς, είτε αστρολογικούς- αποκρυφιστικούς.

Όταν ακούγεται αυτή η έκφραση, αμέσως στο νου μας σχηματίζεται η αίσθηση κάποιας χρονικής περιόδου.

Μα, ποία ακριβώς είναι αυτή, ποίος την όρισε, γιατί δόθηκε αυτή η ονομασία, είναι πράγματα τα οποία συνήθως δεν τα γνωρίζουμε. Γι' αυτό, ας προσπαθήσουμε να δούμε τι ακριβώς σημαίνει Εποχή του Υδροχόου από κάθε άποψη και ας αρχίσουμε από την καθαρά επιστημονική- αστρονομική έννοια.

Λόγω της κλίσης του άξονα της Γης και της κίνησής της έχουμε μία μετάπτωση των Ισημεριών. Δηλαδή, στις 21 Μαρτίου οι αστρονόμοι δεν βλέπουν τον ήλιο να μπαίνει στον Κριό αλλά τον βλέπουν στον σχηματισμό του Υδροχόου. Κάθε 2.164 χρόνια μεταφερόμαστε κι ένα ζώδιο πριν.

Η εποχή μας έχει κάποια χαρακτηριστικά που δεν αμφισβητούνται. Κατ’ αρχήν την 4^η Φεβρουαρίου 1962 μπήκαμε στην εποχή του Υδροχόου και η οποία εποχή θα πάει μέχρι το 4.126 μ.Χ. Εκείνη την ημέρα, στο μεσουράνημα (4/2/1962) είχαν συγκεντρωθεί οι 7 κύριοι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος στο ζώδιο του Υδροχόου. Στο “συμβούλιο” αυτό δεν συμμετείχαν οι 3 νεοανακαλυφθέντες (Ουρανός, Ποσειδών, Πλούτων).

Από τότε, άρχισαν επαναστάσεις, επαναστάσεις κίτρινες, κόκκινες, πράσινες και γενικά ο κόσμος άρχισε να αλλάζει νοοτροπία.

Επίσης η επανάσταση έφτασε και στην αναξιοπιστία των κυβερνώντων γενικά και στην αυστηρή κριτική των όσων αυτοί κάνουν.

Οι καιρικές συνθήκες διαφοροποιήθηκαν, και στις ημέρες μας είναι τόσο απρόβλεπτες που κάποιες φορές τρομάζουν και κάποιες κάνουν τους μετεωρολόγους να φαίνονται ανίδεοι.

Οι άνθρωποι χάσαμε τις ηθικές αξίες μας, ξεχάσαμε την ανθρωπιά μας και μας κυριάρχησε το χρήμα που φτάσαμε να το θεωρούμε «ανώτερη δύναμη».

Είναι όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά της εποχής του Υδροχόου;;

Όχι, είναι και χαρακτηριστικά και μάλιστα πολύ έντονα τους τέλους της εποχής των Ιχθύων. Διότι όπως λέει κι ο λαός “η πιο σκοτεινή στιγμή του 24ώρου είναι λίγο πριν ξημερώσει. Η πιο σκοτεινή, η πιο κακή στιγμή, της κάθε εποχής είναι όταν τελειώνει η μία και αρχίζει η άλλη. Εκεί βρισκόμαστε τώρα.

Και μέσα σ’ όλα αυτά έρχονται τα ερωτήματα και οι αμφισβητήσεις.

Που είναι ο Θεός αγάπης και γιατί τα επιτρέπει όλα αυτά;

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Θεός είναι και Δίκαιος και δεν αφήνει να συνεχίζουμε επ’ αόριστον την παράβαση των Νόμων του.

Μας έδωσε την Νοημοσύνη και την Ελεύθερη Βούληση και μας επιτρέπει την κάθε στιγμή να επιλέγουμε ανάλογα. Ανάλογα όμως με ΤΙ;;

Ανάλογα με τα ΘΕΛΩ μας ή ανάλογα με την καθοδήγηση της συνείδησής μας; Την ακούμε άραγε ποτέ αυτήν.

Διαπιστώνουμε καθημερινά ότι η ανθρωπότητα οδηγείται από το κακό στο χειρότερο. Ελπίζουμε να την αλλάξει ποιός, πώς και γιατί;

Ανά διαστήματα ο Δημιουργός ή όπως τον ονομάζει ο καθένας μας, μας στέλνει αγγελιοφόρο να μας θυμίσει τον σκοπό της ύπαρξής μας και να μας δείξει τον δρόμο. Κι εμείς, “καλά περνάμε βρε αδελφέ, άστα αυτά γι’ αργότερα”.

Κάθε συμβάν στη ζωή μας έχει μια αιτία και η αιτία φέρνει το αποτέλεσμα. Τίποτε δεν γίνεται επειδή «έτυχε».

Στην Αγία Γραφή για παράδειγμα, το πρώτο βιβλίο, η Γένεσις, μας μιλά για την δημιουργία του κόσμου. Τα άλλα τρία – Λευιτικό, Αριθμοί, Δευτερονόμιο – αναφέρονται στους Νόμους που πρέπει να εφαρμόζουμε για να υπάρχει αρμονία στον πλανήτη και στο ηλιακό μας σύστημα. Και στο πέμπτο, την Έξοδο, αναφέρεται ο τρόπος για να επιστρέψουμε στην Πηγή από την οποία ξεκινήσαμε.

Δεν μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι αν δεν μάθουμε να βλέπουμε την ζωή μέσα από την πραγματικότητα της. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε από στιγμή σε στιγμή έχοντας ισχυρή θέληση και πειθαρχία.

Έχουμε ανάγκη να συντηρήσουμε το σώμα μας αλλά και την ψυχή μας.

Το σώμα μας έχει ανάγκη από σωστή τροφή, από ισχυρή τροφή, από αποτοξινωτική τροφή (*).

Η Ψυχή μας έχει ανάγκη από εξάλειψη όλων αυτών των ψυχικών προβλημάτων που μας αναστατώνουν, που μας δημιουργούν μεγαλύτερα προβλήματα, που παίρνουν εξωτερικά φαινόμενα και τα κάνουν ατομικά προβλήματα, ατομικά και σωματικά προβλήματα.

Ένα σημείο που χρειάζεται προσοχή είναι «το αν ζούμε σε αρμονία με τους κοσμικούς νόμους.

Κοινωνία, συστήματα, έχουν διαλυθεί, το ίδιο και η οικογένεια. Γιατί;

Πρέπει να βρούμε λύσεις, αλλά δεν μπορούμε να τις περιμένουμε από τους άλλους, ούτε προσπαθώντας να βελτιώσουμε την ζωή των άλλων. Αλλάζουμε τον εαυτό μας και έτσι συμβάλλουμε στην βελτίωση και των επόμενων γενεών.

Ο Υδροχόος είναι ζώδιο του αέρα. Η πρώτη επίδραση είναι ότι επιστήμη και τεχνική προσανατολίζονται στην κυριαρχία του αέρα και του διαστήματος, των τηλεπικοινωνιών, τηλεόρασης, αεροπλάνων, πυραύλων.

Αλλαγές ήδη έχουμε πάρα πολλές, από την 4^η Φεβρουαρίου 1962. Η επίδραση του Κρόνου και του Ουρανού που έχουν το σπίτι τους στον Υδροχόο είναι: του Κρόνου που υποβάλει σε δοκιμασίες, παρακωλύει, παραλύει και του Ουρανού που δημιουργεί συγκρούσεις, ατυχήματα, εκρήξεις και ό,τι είναι απότομο και βίαιο. Όλα τα είδη εκρήξεων είναι κάτω από την πλανητική επιρροή του Ουρανού: εκρήξεις φυσικές (βόμβες υδρογόνου, ατομικές) και εκρήξεις ψυχικές (όλα τα απελευθερωτικά κινήματα). Φέρνει μεγάλες ρήξεις.

Τώρα λοιπόν όλος ο κόσμος υποχρεώνεται να αποφασίσει να εργαστεί ή όχι στην ιδέα της αδελφότητας. Τώρα άνοιξε μία νέα εποχή, η εποχή της αληθινής γνώσης.

Θα μεταμορφωθεί ξαφνικά η ανθρωπότητα; Όχι, οι δυνατότητες αλλάζουν. Θα έρθουν κύματα βοήθειας αλλά μόνο γι’ αυτούς που θέλουν να μεταμορφωθούν. Δεν θα μας επιβάλουν την σοφία.

Το ξεκίνημα της νέας εποχής χαράσσει νέες πορείες στο Πνευματικό μας ταξίδι και επίσης ανακοινώνει τη δύση μιας φυλής που έζησε περιμένοντας καλύτερους καιρούς, χωρίς να κατανοεί, ότι τίποτε δεν μπορεί να γίνει καλύτερο αν δεν αλλάξουμε συμπεριφορά.

Η Άρεια φυλή οδηγείται στο τέλος της, όπως έγινε και με την Ατλάντια και αυτήν της Λεμουρίας. Καταστράφηκαν διότι το κακό, το αρνητικό, ξεπέρασε κάποια όρια. Το ίδιο και η δική μας φυλή. Ξεπέρασε σε κακία, μίσος, αρνητικότητα κάθε προηγούμενη. Και επειδή οι συμπαντικοί Νόμοι δεν αλλάζουν, θα έχουμε σαν εξέλιξη “μία από τα ίδια”.

Μέχρι τότε όμως θα αυξάνουν οι ψυχολογικές πιέσεις, οι κοινωνικές, οι οικογενειακές, τα νοσήματα, κλπ. Ήδη η αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου ανεβαίνει γεωμετρικά παρά το ότι η ιατρική επιστήμη προχωρά. Τα ψυχολογικά προβλήματα γίνονται όλο και πιο αδιέξοδα.

Τα αυτοάνοσα νοσήματα δημιουργούν ανικανότητα να αμυνθούμε στους ψυχικούς εχθρούς του εαυτού μας.

Όταν ο άνθρωπος καταβυθίζεται στους διανοητικούς συλλογισμούς του και σε συναισθηματικές αμφιταλαντεύσεις, εικασίες, υποθέσεις και τα άραγε, τότε πέφτει ασυναίσθητα θύμα ασθενειών βιολογικά ανύπαρκτων.

Κανονικά, το σώμα αντιτίθεται στην εργασία την οποία πραγματοποιούμε, εκπληρώνοντας το ρόλο του διαβόλου.

Το μοναδικό φάρμακο που θεραπεύει το άγχος και τις νευρικές διαταραχές είναι η ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΗ.

Νωρίς το βράδυ (στις 9) ύπνο και το ξύπνημα να είναι φυσικό, χωρίς ξυπνητήρι.

Διατροφή ισορροπημένη.

Εκτόνωση θετικών ιόντων (γείωση)

Περίπατοι με βαθιές αναπνοές, αναπνοές που συγκρατούν τον αέρα. Να καθόμαστε κοντά σε μεγάλες υπαίθριες φωτιές, λαμβάνοντας αρνητικό ιονισμό, να κολυμπάμε στις θάλασσες, στα ποτάμια, ξυπόλυτοι στην φύση, να θαβόμαστε στην άμμο

Πίσω από την ασθένεια κρύβεται μια θεραπεία της ψυχής, ένα μάθημα.

Είναι αναγκαίο να ζούμε σε ειρήνη με τον εαυτό μας.

Την σήμερον ημέρα είναι λυπηρό να βλέπουμε ότι οι άνθρωποι θέλουν να έχουν συσσωρευμένες δογματικές γνώσεις για να μπορούν να υπερέχουν στην κοινωνία η οποία απαιτεί το αυτό.

Πολλοί έχουν απορρίψει την βιωματική γνώση, μη έχοντας πλέον ενδιαφέρον για έρευνα.

Η αυτογνωσία είναι το μοναδικό εργαλείο μέσω του οποίου μπορούμε να χρησιμοποιούμε για να απαλλαγούμε από μια διαστροφή που καταστρέφει την ύπαρξή μας.

Στις 4/2/1962 άρχισε μια νέα εποχή.

Η τρομερή ώρα έχει φθάσει και δεν μπορούμε να παραμείνουμε αδιάφοροι.

Ο Υδροχόος φέρνει φοβερούς κατακλυσμούς.

Η Αποκάλυψη διαιρείται σε τρία μέρη: 1ο Ο Γιος του Ανθρώπου, (διδάσκει το μονοπάτι της κόψης του ξυραφιού), 2ο το Σφραγισμένο Βιβλίο, (διαπραγματεύεται τους χρόνους του τέλους) και το 3ο η Νέα Ιερουσαλήμ (μας πληροφορεί για την μελλοντική ζωή).

Αποκ. 3/14-16 “οι χλιαροί και οι ψυχροί θα ξεραστούν από το στόμα μου”.

Αποκ.6. 14 οι αλλαγές για την 6η φυλή.

Αποκ 16. 12 6ος άγγελος Ζαχαριήλ έριξε την φιάλη του στον Ευφράτη

Αποκ 21. 1+ αναφέρεται στην 6η φυλή

Με θεωρίες δεν γεννιέται κανένας

(*)Υπερτροφές: βασιλικός πολτός, μέλι, γύρη, ανανάς, κρεμμύδι, σκόρδο, λεμόνι, σπαράγγια, μπρόκολα, μήλα, πράσινα χόρτα, κάστανα, φουντούκια, καρύδια, αμύγδαλα, φιστίκια, ελαιόλαδο, μπακαλιάρος, σολομός, αντζούγιες, σκουμπρί, σαρδέλες, ρόδια, παντζάρια, μύρτιλα, φραγκοστάφυλα, αγκινάρες, σπαράγγια, κυδώνια, αβοκάντο, χουρμάδες, πικρά χόρτα, γλυκοπατάτα, σπανάκια, σέσκουλα, σπιρουλίνα, φυσικό κακάο, καρύδα, σταφύλια, κάρδαμο, βασιλικός, μαϊντανός, πιπερόριζα, φακές, μαύρα φασόλια, μαύρο ρύζι, θαλασσινά φύκια, κάσιους, κανέλα, σύκα, άγρια μανιτάρια, σόγια (μη γενετικά τροποποιημένη), κουκουνάρι, λιναρόσπορος, σουσάμι, φραγκόσυκα, γονιμοποιημένα χωριάτικα αυγά, γιαούρτι, φυσική μαγιά και ότι έχει προέλθει από ζύμωση.

Λουτροθεραπεία, άμμος, πρανικές ασκήσεις, ηλιοθεραπεία, προσευχή, Θεία λειτουργία, διαλογισμός, το να μάθουμε να συγχωρούμε, να παρηγορούμε τον θλιμμένο.

Αισιόδοξο μήνυμα

Αισιόδοξο μήνυμα

Γράφει ο Δημήτρης Φιλιππίδης

Μέρες τώρα προσπαθώ να βρω ένα αισιόδοξο θέμα μέσα σ’ αυτό τον ορυμαγδό των απαισιόδοξων ειδήσεων που μας βομβαρδίζουν.

Τι θα μπορούσε να είναι αισιόδοξο ως μήνυμα; Ποιος θα μπορούσε να μας το δώσει;

Εκατό στις εκατό ειδήσεις είναι από αρνητικές έως φοβικές. Δεν υπάρχει κανείς που να αισθάνεται διαφορετικά αυτήν την περίοδο; Είτε αφορούν το ελληνικό κράτος είτε αφορούν την γύρω περιοχή μας, η μία είδηση είναι σκληρότερη από την άλλη.

Κι όμως ψάχνοντας, τελικά τα κατάφερα. Συνάντησα δύο αισιόδοξους ανθρώπους.

Ο πρώτος αισιόδοξος σε όλες του τις κουβέντες με εντυπωσίασε με την σκέψη του όσων αφορά τις τράπεζες και τα κόκκινα δάνεια. Διαβάστε τι μου είπε: «Γιατί οι τράπεζες πουλάνε τα κόκκινα δάνεια σε εισπρακτικές εταιρίες στο 10% της αξίας τους και δεν κάνουν την ίδια προσφορά έστω και στο 20% της αξίας, στους κατόχους των δανείων;».

Το σκέφτομαι, το ξανασκέφτομαι, το στριφογυρίζω στο νου μου και λέω, γιατί κανένας τραπεζίτης δεν το σκέφθηκε αυτό ή κανένας από τους κυβερνώντες δεν το έβαλε έστω σαν πρόταση; Γιατί δεν κάνουν το καλό στους δανειολήπτες που δεν μπορούν να πληρώσουν και ωφελούν εταιρίες εισπρακτικές; Γιατί δεν σκεφτόμαστε τον συνάνθρωπο μας;

Δεν επιθυμώ να το σχολιάσω περισσότερο διότι θα ξεφύγω στην απαισιοδοξία και ίσως στην προκατάληψη. Θα μείνω μόνο στην πρόταση του αισιόδοξου φίλου, η οποία από μόνη της δείχνει έναν άνθρωπο που σκέφτεται τον διπλανό του, προβληματίζεται με τα προβλήματα του γείτονά του, πονά με τον πονεμένο και ψάχνει λύσεις. Και δεν είναι ότι ψάχνει έτσι αόριστα, βρίσκει λύσεις οι οποίες έχουν βάση, έχουν ουσία, προσφέρουν λύση και για τις τράπεζες που θα εισπράξουν τα διπλάσια με τον τρόπο αυτό, και ταυτόχρονα προσφέρει ανακούφιση και σε χιλιάδες συμπολίτες μας.

Τι πιο αισιόδοξο μήνυμα θα μπορούσα να βρω και μάλιστα τώρα που πλησιάζουν οι γιορτές αγάπης και αδελφοσύνης.

Μια κίνηση που δίνει ανάσα και αισιοδοξία για το μέλλον σε όλη τη χώρα και ίσως και παραέξω. Αν ακούει κανείς από τους τραπεζίτες ή τους κυβερνώντες ας μας απαντήσει: γιατί δεν το προτείνει να εφαρμοστεί άμεσα;

Είναι μήνυμα αισιοδοξίας που μπορεί να γίνει πρόταση και μετά πράξη αισιοδοξίας. Αν δεν γίνει κάτι, σημαίνει ότι δεν επιθυμεί κανένας αισιοδοξία στον λαό αλλά τον θέλει απαισιόδοξο και υποταγμένο δούλο.

Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ. Ποιος μας στηρίζει εδώ, σ’ αυτό το πλάνο της Γης; Μας αποζημιώνει άραγε η ζωή για ότι κάνουμε;

Ας φανταστούμε την πνευματική μας διαδρομή σαν έναν επικίνδυνο δρόμο στον οποίον κάποιος οδηγεί πηγαίνοντας από μια πόλη σε μιαν άλλη . Αυτόν τον οδηγό τον περιμένει ένας δρόμος άγνωστος και μυστηριώδης, με γκρεμούς και εμπόδια, κουραστικές ανηφόρες όπου δεν πρέπει να σταματήσει ούτε για μια σύντομη ανάπαυση, φοβερές κατηφόρες όπου μια απροσεξία θα μπορούσε να του στοιχίσει την ζωή.

Μας προειδοποιούν, κάποια σημάδια, για τον τρόπο που πρέπει να περπατάμε ώστε να μην συγκρουστούμε με άλλους οδοιπόρους. Πώς να ακολουθούμε τον δρόμο μας αφυπνισμένοι. Πώς ν’ αφήνουμε χώρο σ’ αυτούς που είναι πιο κουρασμένοι από εμάς και να κρατάμε προσεκτικά απόσταση απ’ αυτούς που έρχονται από το αντίθετο μονοπάτι.

Εμείς τι κάνουμε;

Εδώ έρχεται ο δεύτερος αισιόδοξος φίλος να μας θυμίσει ότι αισιόδοξος είναι και αυτός που ασχολείται με το «γνώθι σαυτόν», με την γνώση του εαυτού του σε βάθος, με την αυτοπραγμάτωσή του. Με βεβαίωσε ότι ο ίδιος είναι αισιόδοξος μόνιμα και το οφείλει σ’ αυτή του την προσπάθεια.

Λέτε να πήραμε μερικές ανάσες αισιοδοξίας για να αντιμετωπίσουμε τις μέρες που έρχονται καλύτερα;

Μακάρι.