Ο φόβος στην ζωή μας

Ο φόβος στην ζωή μας.

Σε άλλους καιρούς υπήρχε ειλικρίνεια μεταξύ των ανθρώπων. Σήμερα όμως ο φόβος και η αναζήτηση ασφάλειας σκότωσαν την ομορφιά της ειλικρίνειας.

Ο Δημιουργός – Θεός, όταν δημιούργησε τον άνθρωπο του έδωσε την νοημοσύνη και την ελεύθερη βούληση.

Όμως, η σημερινή εκπαίδευση, σ’ όλα τα επίπεδα της ζωής, ξεκινώντας από τους γονείς, βάζει σαν πρώτο παράγοντα μάθησης την πειθαρχία. Προσπαθούμε να πειθαρχήσουμε το μωρό ακόμη με τα δικά μας «θέλω», επειδή τα θεωρούμε σωστά. Άρα μπλοκάρουμε την νοημοσύνη του νέου ανθρώπου, να μην σκέφτεται, και φυσικά να κάνει την δική μας βούληση, είτε είμαστε γονείς, είτε εργοδότες, είτε κυβερνώντες. Τα δύο δώρα που μας έδωσε ο Δημιουργός εμείς τα μπλοκάρουμε, τα μηδενίζουμε. Γιατί ο Θεός έκανε λάθος;; Εμείς ξέρουμε περισσότερα, ξέρουμε καλύτερα; Έτσι νομίζουμε.

Και όμως ο καθένας έχει το δικαίωμα να σκέφτεται όπως θέλει, να ασκεί την θρησκεία του, να ανήκει στο πολιτικό κόμμα που θέλει. Στα παιδιά θα έπρεπε να διδάσκουμε πώς να σκέφτονται και όχι τι να σκέφτονται. Αν τα παιδιά δεν σκέφτονται όπως ο δάσκαλος θέλει, τιμωρείται με κακό βαθμό. Πώς θα μάθει όμως το παιδί να δημιουργεί όταν αυτό που του μαθαίνουμε είναι η μίμηση και η πειθαρχία;

Η πειθαρχία είναι η αληθινή φυλακή του νου. Η πειθαρχία λοιπόν οδηγεί στον φόβο και ο φόβος κάνει εργαλείο του απαραίτητο την πειθαρχία, όπως και την μίμηση, για να πετυχαίνει στον σκοπό του.

Το πρόσφατο συμβάν του «ιού» μας έδειξε πώς εφαρμόζουν οι «κυβερνώντες» την πειθαρχία και την μίμηση για να πετύχουν τον φόβο, ο οποίος σ’ όποιον βαθμό κι αν μας έχει επηρεάσει, άλλαξε η νοοτροπία των περισσοτέρων, επειδή ο φόβος ήρθε κι όπως φαίνεται έμεινε. Είναι εργαλείο ελέγχου και όλοι οι δικτάτορες το χρησιμοποιούν.

Εξ αιτίας των τόσων πειθαρχιών και κανονισμών, οι άνθρωποι της εποχής αυτής έχουν χάσει εντελώς την ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ και έχουν γίνει σκληροί και άπονοι.

Για να είναι κανείς ελεύθερος πρέπει να μάθει να συμβιβάζει την ΤΑΞΗ με την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Η ΤΑΞΗ χωρίς ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι ΤΥΡΑΝΝΙΑ. Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ χωρίς ΤΑΞΗ είναι ΑΝΑΡΧΙΑ.

Χρειάζεται λοιπόν να ξυπνήσουμε την συνείδησή μας, γιατί μόνο αυτή θα μας δώσει κατανόηση. Πρέπει να καταλαβαίνουμε κι όχι να μιμούμαστε. Η συνείδηση είναι αυτή που σε κάθε στιγμή, σε κάθε περίπτωση θα μας δώσει την αλήθεια, την πράξη και τον λόγο που χρειαζόμαστε και μας οδηγεί στο σωστό δρόμο.

Για να υπάρχουν όλα αυτά απαιτείται να είμαστε σε επαφή, σε επικοινωνία με την Θεϊκή σπίθα, το Πνεύμα, μέσα μας και με την ψυχή μας. Μόνο τότε θα οδηγούμαστε σωστά κάθε στιγμή, σε κάθε περίπτωση.

Κάποιοι ήδη έχουν σταματήσει την ανάγνωση. Κάποιοι άλλοι σκέφτονται: τι είναι αυτά που λες βρε φίλε. Ναι, η αλήθεια είναι ότι αυτά δεν είναι για όλους. Αφορούν ΜΟΝΟ τους αναζητητές της αλήθειας, του δρόμου της ζωής, της συνειδητής κατανόησης, αυτούς που θέλουν να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι και προσπαθούν.

Ο εγκλεισμός μας το προηγούμενο διάστημα μας έδωσε την ευκαιρία να κάνουμε αυτοκριτική. Να δούμε και να κατανοήσουμε την πραγματικότητά μας, την αλήθεια μας, στα πιστεύω μας, θρησκεία και αρχές, στην αγάπη μας για τους ανθρώπους και τον εαυτό μας, στις Αρχές της καρδιάς μας.

Ο καθένας είναι ελεύθερος να ακολουθήσει τον δρόμο της επιλογής του και ο διπλανός μας τον δικό του.

Το ΣΩΣΤΟ μας το δείχνει αυτό το κάτι ΜΕΣΑ ΜΑΣ.

ΔΦ  23-6-2020