Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2019

Ευχές και Πράξεις

ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΙΣ

Σε κάθε ευκαιρία ευχόμαστε "ειρήνη", "υγεία", "γαλήνη", "τροφή για όλους". Κι όμως κανένα από αυτά δεν επαληθεύεται ποτέ. Γιατί άραγε; Ποιός δεν προσπαθεί να τα υλοποιήσει ή ποιός προσπαθεί να πετύχει το αντίθετο;
Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ γιατί δεν πετυχαίνουμε τους στόχους μας ή γιατί δεν πραγματοποιούνται οι ευχές, επιθυμίες μας;;
Συνήθως λέμε: φταίνε οι άλλοι, αυτοί που κυβερνάνε, αυτοί που έχουν την δύναμη στα χέρια τους, αυτοί που έχουν το χρήμα. Είναι όμως έτσι, ή με τον τρόπο αυτό καταφέρνουμε να βγάλουμε τον εαυτό μας έξω από κάθε ευθύνη;;; Μήπως τον απαλλάσσουμε συνειδητά, "ελαφρά τη καρδία" και αφού φταίνε οι άλλοι ας αναλάβουν και τις ευθύνες τους απέναντι σε ανθρώπους και στον Θεό. 
Για να δημιουργηθεί ειρήνη γύρω μας πρέπει να υπάρχει και μέσα μας. Αν μέσα μου βράζω, έχω μίσος, έχω ανταγωνισμό, τεράστιο εγωισμό, πώς θα μπορέσω να μεταφέρω την ειρήνη γύρω μου;;; Βγάζω προς τα έξω αυτό που έχω μέσα μου. Τα στραβά μου δηλαδή. 
Δηλαδή, άλλα εύχομαι, άλλα πιστεύω, άλλα πράττω και άλλα θέλω τελικά. 
Στους Δελφούς, στον ναό του Απόλλωνα, υπήρχε η επιγραφή "ΕΙ  - ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ - ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ". Αναγνωρίζουμε στους προγόνους μας την φιλοσοφία τους, την γνώση τους, καμαρώνουμε, αλλά .......... τί πράττουμε εμείς απ' όλα αυτά;;; ΤΙΠΟΤΕ.
Πώς θέλουμε λοιπόν να αλλάξουν τα πράγματα γύρω μας κάνοντας τα ίδια;; 
Να γιατί οι καταστάσεις στην κοινωνία χειροτερεύουν και εμείς μένουμε τάχα με την απορία!!
Οι ευχές απαιτούν και πράξεις από εμάς, κι όχι από τους άλλους. Ο άλλον λειτουργεί με τα δικά του εσωτερικά κριτήρια που μπορεί να απέχουν πολύ από τα δικά μας θέλω. 
Πότε θα μάθουμε τον Εαυτό μας και την πραγματικότητά μας;;;;  Αν μόνοι μας δεν προσπαθήσουμε να τα μάθουμε, θα έρθει κάποια άλλη δύναμη, η Φύση πιθανώς, και θα μας τα μάθει με άλλο τρόπο. Όπως ο δάσκαλος βάζει "τιμωρία" στον κακό μαθητή, έτσι και η Φύση θα μας δείξει το σκληρό της πρόσωπο μήπως και "ξυπνήσουμε". 
Κάποιοι Σοφοί, Δάσκαλοι, κατά καιρούς μας προειδοποίησαν για όλα αυτά, αλλά εμείς "στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα". 
Η ευθύνη όμως είναι αποκλειστικά ΔΙΚΗ ΜΑΣ και ας ψάχνουμε να την φορτώσουμε αλλού. 
Ευκαιρία να αναλογιστούμε και να επαναξιολογήσουμε την πορεία μας και τις πράξεις μας. 
Δ.Φ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου