Να ξέρουμε να ζούμε

 

Να ξέρουμε να ζούμε

Ο νους βιάζεται να δώσει απάντηση και μάλιστα θετική. Γιατί;; Μήπως για να καλύψει άγνοια ή μια διαπίστωση που δεν μπορεί να δικαιολογήσει;

Ξέρουμε τελικά να ζούμε ή μήπως ΟΛΑ γύρω μας μάς μιλούν αλλά εμείς δεν ξέρουμε ν’ ακούμε;

Μας μιλά, για παράδειγμα, το σώμα μας, αλλά εμείς συνήθως δεν δίνουμε σημασία γιατί η επιθυμία και ο νους «καπελώνουν» τις προειδοποιήσεις του. Ομάδα από τα τρισεκατομμύρια κύτταρά μας χτυπάει καμπανάκι προσοχής, μέσα μας, αλλά ποιος δίνει σημασία. «Εγώ ξέρω», λέει ο νους.

Ο Θεός δημιούργησε πρώτα το Φως και αυτό προμήθευσε την ουσία της Δημιουργίας. Μήπως ο στόχος των επιλογών μας είναι να οδηγηθούμε κι εμείς προς το Φως, με κάθε μας πράξη, κάθε σκέψη, κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα μας; Κανένας λόγος που προφέρεται δεν μένει χωρίς συνέπειες.

Η λέξη «ευλογώ» σημαίνει, λέω καλά πράγματα, λόγια για το καλό. Αλλά για να λειτουργήσουν θα πρέπει ο άνθρωπος να είναι ανιδιοτελής, να προσπαθεί για την αγνότητα και να προσπαθεί να είναι κύριος του εαυτού του.

Όλα πρέπει να τα ευλογούμε, κάθε τι που αγγίζουμε, που τρώμε, αντικείμενα, όντα, τα πάντα. Να μιλάμε με γλυκύτητα, όχι μόνο στους ανθρώπους, αλλά και στα λουλούδια, τα πουλιά, τα δέντρα, τα ζώα. Αρέσκονται τα πνεύματα να συμμετέχουν σε μια θεϊκή εργασία.

Πάμε στο βουνό, στο δάσος, στην θάλασσα. Ας απευθυνθούμε στα δισεκατομμύρια πνεύματα και ας τους ζητήσουμε να δώσουν βοήθεια σε όλους εκείνους που εργάζονται για την αγάπη, το φως, την ειρήνη, για να εγκατασταθεί στην γη το θέλημα του Θεού. Έτσι θα οδηγηθούμε κι εμείς πιο κοντά στο φως. Θα το έχουμε ως προμετωπίδα κάθε στιγμή, σε κάθε τι που κάνουμε, λέμε, αισθανόμαστε.

Όταν τρώμε, ας είμαστε «παρόντες» και ας ζητάμε από την τροφή το καλύτερο αποτέλεσμα, φροντίζοντας όμως να είναι «η υποδοχή της» στο σώμα μας με τις καλύτερες προϋποθέσεις.

Το σημαντικό είναι να γίνει κανείς συνειδητός για να κάνει μια τέλεια ενεργειακή εργασία. Η συσσώρευση πληροφοριών στον σκληρό μας δίσκο –στον εγκέφαλο- δεν είναι αρκετή για να κάνουμε όλα αυτά. Χρειάζεται εφαρμογή, πράξη κι όχι «τα ξέρω όλα αυτά».

Αν αρχίσουμε να τα εφαρμόζουμε, τότε θα δούμε και την δική μας ζωή, την καθημερινότητά μας, να αλλάζει, να διαφοροποιείται η κατανόησή μας, να νοιώθουμε καλύτερα. Θα περπατάμε χαμογελαστοί από ευτυχία, ηρεμία, γαλήνη και θα κάνουμε τους άλλους να απορούν. Εμείς όμως θα ξέρουμε το γιατί.

Το πλησίασμα στο Φως είναι αυτό που μας δίνει «φτερά».

Ας μην είμαστε τσιγκούνηδες και ας λέμε και δυο λόγια για το καλό της ανθρωπότητας. Ας αλλάξουμε νοοτροπία. Έτσι θα ωφεληθούμε πρώτα εμείς. Θα «φωτιστεί» η ζωή μας, θα γαληνέψουν τα κύτταρά στο σώμα μας και όλα, μέσα μας κι έξω μας θα προσπαθούν να δουλέψουν για ένα κοινό στόχο, την εγκαθίδρυση γύρω μας του θελήματος του Πατέρα.

Όμως προσοχή σ’ όλα αυτά γιατί μπορεί να παρασυρθούμε από την αυτοαγάπη ή το να πιστέψουμε ότι «εγώ ο μεγάλος και ο καλός» και να χάσουμε τα αποτελέσματα του έργου που ξεκίνησε με τις καλύτερες προθέσεις.

Ας λειτουργούμε στην αλήθεια μας, με απλότητα καρδιάς και τίποτε απ’ ότι κάνουμε να μην το θεωρούμε σπουδαίο. Άλλωστε η ειρήνη βρίσκεται σ’ αυτούς που είναι πράοι και ταπεινοί στην καρδιά.

Η εργασία μας προς το Φως θα φέρει την γνώση, την κατανόηση, την ειρήνη και την γαλήνη μέσα μας και γύρω μας.

Η δουλειά μας φέρνει την αλλαγή, την επαλήθευση και το να ξέρουμε να ζούμε.

Δημήτρης Φιλιππίδης 

  20-5-2022