Ο φόβος στην ζωή μας

Ο φόβος στην ζωή μας.

Σε άλλους καιρούς υπήρχε ειλικρίνεια μεταξύ των ανθρώπων. Σήμερα όμως ο φόβος και η αναζήτηση ασφάλειας σκότωσαν την ομορφιά της ειλικρίνειας.

Ο Δημιουργός – Θεός, όταν δημιούργησε τον άνθρωπο του έδωσε την νοημοσύνη και την ελεύθερη βούληση.

Όμως, η σημερινή εκπαίδευση, σ’ όλα τα επίπεδα της ζωής, ξεκινώντας από τους γονείς, βάζει σαν πρώτο παράγοντα μάθησης την πειθαρχία. Προσπαθούμε να πειθαρχήσουμε το μωρό ακόμη με τα δικά μας «θέλω», επειδή τα θεωρούμε σωστά. Άρα μπλοκάρουμε την νοημοσύνη του νέου ανθρώπου, να μην σκέφτεται, και φυσικά να κάνει την δική μας βούληση, είτε είμαστε γονείς, είτε εργοδότες, είτε κυβερνώντες. Τα δύο δώρα που μας έδωσε ο Δημιουργός εμείς τα μπλοκάρουμε, τα μηδενίζουμε. Γιατί ο Θεός έκανε λάθος;; Εμείς ξέρουμε περισσότερα, ξέρουμε καλύτερα; Έτσι νομίζουμε.

Και όμως ο καθένας έχει το δικαίωμα να σκέφτεται όπως θέλει, να ασκεί την θρησκεία του, να ανήκει στο πολιτικό κόμμα που θέλει. Στα παιδιά θα έπρεπε να διδάσκουμε πώς να σκέφτονται και όχι τι να σκέφτονται. Αν τα παιδιά δεν σκέφτονται όπως ο δάσκαλος θέλει, τιμωρείται με κακό βαθμό. Πώς θα μάθει όμως το παιδί να δημιουργεί όταν αυτό που του μαθαίνουμε είναι η μίμηση και η πειθαρχία;

Η πειθαρχία είναι η αληθινή φυλακή του νου. Η πειθαρχία λοιπόν οδηγεί στον φόβο και ο φόβος κάνει εργαλείο του απαραίτητο την πειθαρχία, όπως και την μίμηση, για να πετυχαίνει στον σκοπό του.

Το πρόσφατο συμβάν του «ιού» μας έδειξε πώς εφαρμόζουν οι «κυβερνώντες» την πειθαρχία και την μίμηση για να πετύχουν τον φόβο, ο οποίος σ’ όποιον βαθμό κι αν μας έχει επηρεάσει, άλλαξε η νοοτροπία των περισσοτέρων, επειδή ο φόβος ήρθε κι όπως φαίνεται έμεινε. Είναι εργαλείο ελέγχου και όλοι οι δικτάτορες το χρησιμοποιούν.

Εξ αιτίας των τόσων πειθαρχιών και κανονισμών, οι άνθρωποι της εποχής αυτής έχουν χάσει εντελώς την ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ και έχουν γίνει σκληροί και άπονοι.

Για να είναι κανείς ελεύθερος πρέπει να μάθει να συμβιβάζει την ΤΑΞΗ με την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Η ΤΑΞΗ χωρίς ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι ΤΥΡΑΝΝΙΑ. Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ χωρίς ΤΑΞΗ είναι ΑΝΑΡΧΙΑ.

Χρειάζεται λοιπόν να ξυπνήσουμε την συνείδησή μας, γιατί μόνο αυτή θα μας δώσει κατανόηση. Πρέπει να καταλαβαίνουμε κι όχι να μιμούμαστε. Η συνείδηση είναι αυτή που σε κάθε στιγμή, σε κάθε περίπτωση θα μας δώσει την αλήθεια, την πράξη και τον λόγο που χρειαζόμαστε και μας οδηγεί στο σωστό δρόμο.

Για να υπάρχουν όλα αυτά απαιτείται να είμαστε σε επαφή, σε επικοινωνία με την Θεϊκή σπίθα, το Πνεύμα, μέσα μας και με την ψυχή μας. Μόνο τότε θα οδηγούμαστε σωστά κάθε στιγμή, σε κάθε περίπτωση.

Κάποιοι ήδη έχουν σταματήσει την ανάγνωση. Κάποιοι άλλοι σκέφτονται: τι είναι αυτά που λες βρε φίλε. Ναι, η αλήθεια είναι ότι αυτά δεν είναι για όλους. Αφορούν ΜΟΝΟ τους αναζητητές της αλήθειας, του δρόμου της ζωής, της συνειδητής κατανόησης, αυτούς που θέλουν να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι και προσπαθούν.

Ο εγκλεισμός μας το προηγούμενο διάστημα μας έδωσε την ευκαιρία να κάνουμε αυτοκριτική. Να δούμε και να κατανοήσουμε την πραγματικότητά μας, την αλήθεια μας, στα πιστεύω μας, θρησκεία και αρχές, στην αγάπη μας για τους ανθρώπους και τον εαυτό μας, στις Αρχές της καρδιάς μας.

Ο καθένας είναι ελεύθερος να ακολουθήσει τον δρόμο της επιλογής του και ο διπλανός μας τον δικό του.

Το ΣΩΣΤΟ μας το δείχνει αυτό το κάτι ΜΕΣΑ ΜΑΣ.

ΔΦ  23-6-2020

Οι προειδοποιήσεις που έρχονται

Οι προειδοποιήσεις που έρχονται

Οι καιροί είναι γεμάτοι ανατροπές και απρόοπτα. Μπορεί όλα αυτά να δημιουργούν εκνευρισμούς, εντάσεις, αντιπαραθέσεις, αλλά ενώ έχουμε από την μία να διαχειριστούμε όλη αυτή την «περίεργη» κατάσταση, έρχονται από την άλλη 3 εκλείψεις τον Ιούνιο και Ιούλιο, μία τον Νοέμβριο κι άλλη μία τον Δεκέμβριο να συμπληρώσουν το ημερολόγιο της χρονιάς.

Οι εκλείψεις του Ιουνίου, αστρολογικά, έρχονται να ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΟΥΝ όλους μας ότι τις εκκρεμότητες που έχουμε εσωτερικά και εξωτερικά θα πρέπει να διορθωθούν, να τακτοποιηθούν. Και για την ολοκλήρωση της προειδοποίησης ξαναμπαίνει ο Κρόνος στον Αιγόκερω και σαν αυστηρός δάσκαλος έρχεται να μας ειδοποιήσει ότι είμαστε μετεξεταστέοι και πρέπει να ετοιμαστούμε γρήγορα. Ο χρόνος περνά γρήγορα.

Η πρώτη έκλειψη, στις 5 Ιουνίου 2020 στον άξονα μαθητείας, αλλαγών, μετακινήσεων, θα δώσει ευκαιρίες έμπρακτες σε ορισμένους να διορθώσουν την πορεία τους. Το θέμα εργασίας και νοσοκομείων είναι στις φασκιές του. Οι συγκρούσεις προσωπικότητας θα είναι σοβαρές διότι θα υπάρχουν και αυταπάτες, περιπλοκές.

Η δεύτερη έκλειψη, του ήλιου αυτήν την φορά, θα αγγίζει τον συναισθηματικό κόσμο μας. Άλλος θα το αντιληφθεί εντονότερα και άλλος λιγότερο. Τον έναν μπορεί να τον ταρακουνήσει στην υγεία, τον άλλον στα περιουσιακά, στα χρέη, θα δοκιμαστούν σχέσεις, γάμοι, έρωτες. Θα πρέπει να μάθουμε να ακούμε και να εκτιμάμε την γνώμη των άλλων. Ανάγκη να μάθουμε να λειτουργούμε συλλογικά. Ας έχουμε κατά νου ότι κάθε δράση ενεργοποιεί και μια αντίθετη αντίδραση.

Και η έκλειψη της σελήνης στις 5 Ιουλίου θα έρθει να ξαναενεργοποιήσει παλιότερες εκλείψεις. Ορισμένοι μάλιστα θα έρθουν αντιμέτωποι με οικογενειακές εντάσεις. Μπορεί να μπουν θεμέλια γερά ή να γκρεμιστούν όλα χωρίς λογική βάση.

Στις 2 Ιουλίου τέλος ο Κρόνος επιστρέφοντας στον Αιγόκερω έρχεται για να επιθεωρήσει – προειδοποιήσει, διότι μετά τις 17 Δεκεμβρίου θα αναθέσει την «σκούπα» στον Πλούτωνα.

Οι καιροί είναι «δραστήριοι» και ο καθένας μας πρέπει να επαναξιολογήσει την πορεία του στην ζωή, στον δρόμο που χαράζει και περπατά. Μετά τον Δεκέμβρη δεν θα υπάρχουν τόσα περιθώρια διόρθωσής μας, διότι τα γεγονότα θα τρέχουν γρήγορα, θα έρχονται το ένα μετά το άλλο και δεν θα προλαβαίνουμε να τα διαχειριστούμε, να τα κατανοήσουμε, να τα δουλέψουμε.

Ο χρόνος αυτός όπως και τα χρόνια που έρχονται είναι για καλούς μαθητές της ζωής. Ο κακός μαθητής έχει εγκαταλείψει τον αγώνα του στο εσωτερικό μονοπάτι της πνευματικότητας και έχει αφεθεί μόνο στις υλικές απολαύσεις, ή τα υλικά βάρη.

Ο καλός μαθητής όμως, βλέπει την περίοδο αυτή ως ευκαιρία προόδου, ως ευκαιρία δύσκολων εξετάσεων μεν, που όμως του δίνουν την ευκαιρία να προχωρήσει περισσότερο.

Τα γεγονότα που μας έρχονται καθημερινά δεν είναι ούτε εύκολα ούτε δύσκολα. Η στάση η δική μας τα κάνει εύκολα ή δύσκολα. Βλέπουμε άλλωστε και σήμερα άτομα, οικογένειες να ζουν με λίγα χρήματα κι όμως να είναι χαρούμενοι, ικανοποιημένοι, γαλήνιοι, έτοιμοι για την καλή τους κουβέντα. Υπάρχουν και άλλοι που ενώ έχουν μεγαλύτερες οικονομικές απολαβές, είναι μόνιμα στην γκρίνια, στην μιζέρια, στον κακό λόγο, στην αρνητική κριτική όλων. Ο ένας δηλαδή ζει σ’ ένα όμορφο κήπο, και ό άλλος με τα ίδια γεγονότα, με τις ίδιες συνθήκες και ίσως καλύτερες συνθήκες, ζει στην κόλαση.

Ας προσέξουμε λοιπόν ΟΛΑ τα καθημερινά γεγονότα και μηνύματα του καλοκαιριού και ας προσπαθήσουμε να κάνουμε διορθωτικές ενέργειες, προς απόκτηση Γνώσης. Ο μετεξεταστέος δουλεύει το καλοκαίρι για να μην χάσει εντελώς την χρονιά του. Κι εμείς, όποιος φυσικά το επιθυμεί, όποιος το νοιώθει ως εσωτερική παρόρμηση και ώθηση, ας προσπαθήσει, διότι μετά τον Δεκέμβρη θα του είναι υπερβολικά δύσκολο να διαχειριστεί να γεγονότα, αν δεν το κάνει τώρα.

Τα γεγονότα τότε θα έρχονται με μεγαλύτερη ένταση. Οι δοκιμασίες θα είναι πιο δύσκολες, κι αν κάποιος δεν αντέχει τα σημερινά πώς θ’ αντέξει τότε;

Ας παρατηρούμε τα καθημερινά γεγονότα και από αυτά ας βγάζει ο καθένας τα συμπεράσματά του. Η ανθρωπότητα για άλλους πηγαίνει στον γκρεμό και για άλλους βαδίζει άριστα, καλύτερα από κάθε άλλη εποχή. Ποιος έχει την Αλήθεια; Κάποιο μεγάλο γεγονός, όταν έρθει, θα δείξει σε όλους την πραγματικότητα.

Για παράδειγμα, εδώ στην Κρήτη, έχουμε το τελευταίο μεγάλο διάστημα καθημερινούς σεισμούς, με ένταση συνήθως μικρή ή μεγάλο βάθος της εστίας. Αν έρθει όμως ένας μεγάλος τότε τα πράγματα διαμορφώνονται εντελώς διαφορετικά, αλλάζει η πραγματικότητα και σε τέτοια περίπτωση ψάχνουμε για θεμέλιο να στηριχτούμε.

Ας προσπαθούμε να κατανοήσουμε το «γιατί;» των καθημερινών γεγονότων και ας μην μένουμε μόνο στο τι έγινε. Γιατί;  Είναι προειδοποίηση; Είναι τυχαίο γεγονός; (Για κάποιους υπάρχουν τυχαία γεγονότα).

Περιμένουμε να μας το πουν οι επιστήμονες; Μα εδώ σ’ έναν ιό και βγήκαν με τότες διχογνωμίες, θα τους πιστεύαμε, αν για παράδειγμα, μας έλεγαν ότι στις 17 Σεπτεμβρίου της τάδε χρονιάς θα κάνει πολλή μεγάλο σεισμό στην Κρήτη; Θα τρώγαμε πρώτα τα τούβλα στο κεφάλι και μετά ίσως λέγαμε, δίκιο είχαν.

Γιατί όμως να μην κάνουμε κάτι από πριν;

Η προσευχή για παράδειγμα έχει και αυτόν τον ρόλο. Να επικοινωνούμε με τον Δημιουργό μας, τον Θεϊκό μας Πατέρα, το Πνεύμα μας και να ζητάμε βοήθεια, να ζητάμε απαντήσεις, ενθυμούμενοι όμως και τις υποχρεώσεις μας.

Ο διαλογισμός μας δίνει την δυνατότητα, κάποιες φορές, να έχουμε απαντήσεις σε προβληματισμούς μας.

Μήπως μας λείπει η πίστη; Μήπως η υπερβολική λογική μας μάς έχει κυριεύσει ολοκληρωτικά παρά το ότι τόσο συχνά είναι αναξιόπιστη;

Το μονοπάτι μας θα το βαδίσουμε. Ας το χαράξουμε λοιπόν σωστά για να το βαδίσουμε με πιο αποτελεσματικά  και σταθερά βήματα.