Το αύριο που έρχεται

Το αύριο που έρχεται

Στη σημερινή κοινωνία θέλουμε να έχουμε δικαιώματα, χωρίς να εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας. Απαιτούμε μέχρι μανίας τα δικαιώματά μας, αλλά τις υποχρεώσεις μας τις ξεχνάμε εύκολα, τις δικαιολογούμε το ίδιο εύκολα και όμως απαιτούμε, ελπίζουμε και περιμένουμε, «κάποιος» να αλλάξει τον τρόπο που λειτουργεί η σημερινή κοινωνία.

Και έρχεται κάποιος και μας λέει γεγονότα που έρχονται στην ζωή μας. Αυτός τα λέει με πειθώ, τα πιστεύει, ότι έτσι θα γίνουν και φυσικά εμείς έχοντας ελεύθερη βούληση αποφασίζουμε για την πορεία μας.

Αυτός «ο κάποιος» μας προειδοποιεί ότι ΟΛΟΙ οι κυβερνώντες ακολουθούν το οικονομικό κυρίως συμφέρον τους και την καρέκλα τους. Όμως τονίζει, ο κάποιος, ότι από το 2017 έχουμε παρότρυνση στην όποια προσπάθειά των ανθρώπων για ηθική και υλική δικαίωση. Έχουμε μεγάλη βοήθεια για να αποδώσουμε στις καλές μας πράξεις. Από το 2020 έχουμε ευκαιρία για οργάνωση, προγραμματισμένη δράση, σεβασμό στην ανεξαρτησία. Μας τονίζει όμως ότι υπάρχει κίνδυνος ο ιδεολόγος μπορεί να γίνει αναρχικός. Από το 2023 αρχίζουν επιρροές που θα μπερδεύουν οι άνθρωποι τα όνειρα με την πραγματικότητα, με την αλήθεια. Η ανθρωπότητα θα νοιάζεται μόνο για την υλική της υπόσταση, θα κάνει απάτες για να επωφελείται. Θα επηρεάζεται όμως και η σωματική υγεία και θα αυξάνουν οι φοβίες, καταθλίψεις, αϋπνίες, καταπιεσμένος ψυχισμός. Οι άνθρωποι θα ψάχνουν διέξοδο στα ναρκωτικά, το αλκοόλ, μπορεί να γίνονται δειλοί, ανασφαλείς. Οι συνθήκες δηλώνει ο «κάποιος», είναι οι ίδιες όπως στην περίοδο της Γαλλικής επανάστασης.

Συνεχίζοντας τις δηλώσεις του, μας λέει ότι το 2025 θα έχουμε μεγάλο πόλεμο, με εμπλοκή πολλών χωρών, όλα θα δυσκολεύουν, και η φυλή μας οδηγείται στο τέλος της λίγα χρόνια αργότερα, εν μέσω σεισμών και εκρήξεων ηφαιστείων.

Και οι άνθρωποι τι κάνουν;

Συνηθισμένοι στην τακτική, «πάντα κάποιος άλλος φταίει», ή «κάποιος θα βρεθεί να μας σώσει», παραμένουμε αδιάφοροι, έχοντας στραμμένη την προσοχή μας μόνο στο συμφέρον μας, στο υλικό συμφέρον μας.

Και όμως επιμένουμε ότι πιστεύουμε στο Πνεύμα, στην ψυχή, στον Θεό. Πότε το θυμόμαστε αυτό; Μόνο όταν κινδυνεύει η ζωή μας;

Άσχετα με το αν «ο κάποιος» μας λέει αλήθειες ή όχι, εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε το που οδηγείται όλη η ανθρωπότητα; Δεν κατανοούμε την πραγματικότητα; Μάλλον όχι.

Διότι, αν κάτι κατανοούσαμε θα προσπαθούσαμε να βρισκόμαστε σε επικοινωνία συχνή, αν όχι μόνιμη, με την Ψυχή μας, με το Πνεύμα μας, με τους Θεϊκούς μας γονείς, γεμάτοι αγάπη και μακριά από ελαττώματα.

Ο Δημιουργός μας έδωσε ότι χρειαζόμαστε, αλλά εμείς αδιαφορούμε για την επικοινωνία με το ανώτερο τμήμα μας και κολλάμε σε όλα αυτά που μας κρατάνε μακριά από τον δρόμο των αξιών μας. Κάνουμε ότι μπορούμε για να κρατηθούμε στην φανερή κατηφόρα, στο λανθασμένο μονοπάτι.

Νοημοσύνη και ελεύθερη βούληση δόθηκε σε όλους μας. Η χρήση τους όμως ανήκει σε μας. Και κάθε επιλογή έλκει κι ένα αποτέλεσμα. Ας μην παραπονιόμαστε για το αποτέλεσμα όταν την επιλογή την κάναμε εμείς.

Φανταστείτε αυτός ο «κάποιος» να έχει δίκιο στις προβλέψεις του, κι εμείς ούτε να το σκεφτόμαστε, ούτε να προβληματιζόμαστε, ούτε να κατανοούμε.

Κι όμως γύρω μας υπάρχει πληθώρα αποδείξεων, για όποιον θέλει να δει, θέλει να καταλάβει, θέλει να δει την αλήθεια και να δράση.

29-1-2020

Ονομαστική γιορτή ή γενέθλια;

Ονομαστική γιορτή ή γενέθλια;

Σχεδόν όλοι, τουλάχιστον σ’ αυτή τη χώρα, γιορτάζουμε τα γενέθλιά μας αλλά κυρίως την ονομαστική μας γιορτή. Τα γενέλθιά μας επιλεκτικά, διότι όσο μεγαλώνουμε τα ξεχνάμε, αλλά στην γιορτή του ονόματός μας γινόμαστε απαιτητικοί πολλές φορές.

Τι γιορτάζουμε όμως στην μία ή στην άλλη περίπτωση και γιατί;

Πολλοί συνδέουμε την ονομαστική γιορτή με την θρησκεία κι αν δεν υπάρχει «άγιος» με το όνομά μας πηγαίνουμε «των αγίων Πάντων». Όμως ας προσέξουμε κάτι: Ας πούμε ότι με ονόμασαν Δημήτρη όταν γεννήθηκα. Στην πορεία της ζωής κάποιοι με φωνάζουν έτσι και κάποιοι άλλοι μ’ ένα χαϊδευτικό, Τάκη ας πούμε. Μην βιαστείτε να πείτε ότι δεν έχει σημασία το πώς με φωνάζει ο καθένας διότι ανάλογα με τον δημιουργικό ήχο που χρησιμοποιεί έκαστος για μένα έχει και άλλη «εικόνα» μου στο μυαλό του.

Διαφορετικά θα με χαρακτήριζε αυτός που με φωνάζει Τάκη και διαφορετικά αυτός που χρησιμοποιεί το Δημήτρης και αυτό επειδή βλέπει ένα διαφορετικό κομμάτι της προσωπικότητάς μου. Βεβαιωθείτε γι αυτό που μόλις είπα φέρνοντας στην σκέψη σας άτομα που χρησιμοποιούν το ένα όνομα σας ή το άλλο. Διαφορετικό μέρος της προσωπικότητάς μας βλέπουν. Άλλωστε, ο όποιος "άγιος" δούλεψε για να γίνει καλύτερος, εγώ τί έκανα για να γιορτάζω;

Αν πάλι οδηγηθούμε στην αριθμοσοφία και εκεί το κάθε όνομα μας δίνει άλλη δυναμική. Ο Δημήτρης δίνει 668, ενώ ο Τάκης 529 με άλλες λέξεις ο καθένας στην ομάδα του που έχουν την ίδια δυναμική. Άλλος ο καθένας, άλλη εικόνα διαμορφώνει το κάθε όνομα. Αλλάζουν τα χαρακτηριστικά που δίνουμε στο καθένα, δίνουν διαφορετική προσωπικότητα (καλός, εγωιστής, ψεύτης, αγαθός, θυμώδης, κλπ). Και προσωπικότητα είναι ένα σύνολο στοιχείων από τις αξίες της καρδιάς αλλά κυρίως από τα ελαττώματά μας. Αυτά «γιορτάζουν» στην ονομαστική μας γιορτή.

Στα γενέθλιά μας, στην ημερομηνία και την ώρα γέννησης, συμμετέχουν όλοι οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος και όχι μόνο. Ο καθένας απ’ αυτούς ανάλογα την θέση του στο στερέωμα την στιγμή της γέννησης δίνει κάποια χαρακτηριστικά στο άτομο, που δεν αλλάζουν όπως κι αν τον ονομάσουν, όπως κι αν τον φωνάζουν. Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος μας δίνουν τον χάρτη της ζωής μας για να ξέρουμε που πάμε, αφήνοντάς μας όμως ελεύθερη επιλογή για το πώς θα χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον χάρτη. Μας δείχνουν ότι είμαστε συνδεδεμένοι με το ηλιακό μας σύστημα και επηρεαζόμαστε από τις μεταβολές του. Κάτι ανώτερο μας δείχνει και μας βοηθάει στην ζωή μας. Κάτι ανώτερο μας δείχνει και μας στέλνει τα μαθήματα που έχουμε ανάγκη να περάσουμε και από τα οποία θα μάθουμε στην ζωή, για να γίνουμε καλύτεροι. Έχουμε ανώτερους συμπαραστάτες, βοηθούς, δασκάλους στην κάθε στιγμή της ζωής μας. Δεν είμαστε μόνοι.

Η αξία της στιγμής γέννησης μας σε σύγκριση με την ονοματοδοσία είναι μεγάλη. Την γέννηση μας την επιλέγει κάτι ανώτερο, το όνομα κάποιος άνθρωπος. Τίποτε δεν είναι τυχαίο, αλλά η αξία είναι διαφορετική.

Φυσικά η επιλογή του σε τι δίνω μεγαλύτερη αξία, του τι θέλω να γιορτάζω, ανήκει στον καθέναν μας. Απλά με τις σκέψεις μου αυτές δίνω ίσως την ευκαιρία να επαναξιολογήσουμε το κάθε τι στην ζωή μας.

Η απόφαση δική μας.
1-1-2020