Ζωή χωρίς ψέμα
Θα μπορούσαμε άραγε να ζήσουμε έστω μία εβδομάδα, έστω μία μέρα, χωρίς να πούμε ψέματα;;
Ο νους βιαστικός όπως πάντα, προσπαθεί να μην μας αφήσει να προβληματιστούμε και απαντά δυνατά, τάχα πειστικά, ΝΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ. Η αλήθεια όμως φανερώνεται στην πράξη.
Ας δοκιμάσουμε έστω και για μία μέρα να μην πούμε ψέματα, αλλά ταυτόχρονα να λέμε και ολόκληρη την αλήθεια και όχι μόνο μέρος της. Να προσπαθούμε να μην μεγαλοποιούμε τα πράγματα αλλά ούτε και να τα ελαχιστοποιούμε, λέγοντας ότι αυτό είναι μια λεπτομέρεια.
Το ψέμα είναι ψέμα. Ας δούμε όμως γιατί λέμε ψέματα. Μας αναγκάζει κάποιος ή ομορφαίνουν την ζωή όπως λένε κάποιοι;;;;
Ψέματα λέει αυτός που ΦΟΒΑΤΑΙ. Ναι, μην παραξενεύεστε. Ψέματα λέει αυτός που φοβάται. Και ποιός φοβάται;;;;; Αυτός που έχει μέσα του ελαττώματα, διαβολάκια, φαντασματάκια που τα ταϊζει και τους δίνει και "σπίτι" να κατοικούν.
Ο Ιησούς μας παροτρύνει να καθαρίσουμε "το ένδυμα της ψυχής μας"!!!!!! Να καθαρίσουμε τον ψυχικό μας κόσμο από τα διαβολάκια που σαν τις βδέλλες απομυζούν την ενέργειά μας και μας οδηγούν μακριά από τον σκοπό της ύπαρξής μας, μακρυά από τον δρόμο της πραγματικότητάς μας. Αυτά που έβγαλε από την Μαρία την Μαγδαληνή. Δεν είναι φαντασία, είναι πραγματικότητα.
Λέμε σε κάποιον/α "σ' αγαπώ" και την άλλη στιγμή του λέμε ψέματα. Γιατί;;;;;;;; Γιατί φοβόμαστε ότι θα χάσουμε, αυτό, εκείνο, το άλλο, που μας προσφέρει αυτό το άτομο. Δεν το αγαπάμε αλλά κοιτάζουμε ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΜΑΣ. Φοβόμαστε μην χάσουμε όσα μας προσφέρει και λέμε ψέματα. φυσικά το ένα ψέμα φέρνει το άλλο και στο τέλος μπερδεύουμε την πραγματικότητα με το ψέμα. Αυτή είναι η ζωή μας στην καθημερινότητά της. Γεμάτη ψέματα, μισές αλήθειες, μεγαλοστομίες, και χάνουμε το διαμάντι μέσα μας, την ψυχή μας, γιατί την εγκλωβίζουμε όλο και περισσότερο στα διαβολάκια μας, την αφήνουμε αιχμάλωτη στα ελαττώματά μας και αντί να την καθαρίσουμε και να βρει τον δρόμο της την στέλνουμε όλο και πιο βαθιά στο σκοτάδι.
Κι έτσι η ζωή μας οδηγείται όλο και περισσότερο στα σκοτάδια, στην αρνητικότητα, στο κακό. Μια ματιά γύρω μας δεν θα αφήσει αμφιβολίες γι' αυτό.
Ας μην παραπονιόμαστε για την ζωή μας, όταν δεν κάνουμε κάτι για το "διαμάντι" της ύπαρξής μας, την ψυχή.
Δεν είναι ψιλά γράμματα, είναι η ουσία του σκοπού της ζωής μας.
Φυσικά, ακούει όποιος θέλει. Οι υπόλοιποι, οι πολλοί συνεχίζουν να παραπονιούνται για την "άδικη" ζωή τους.
Ο καθένας όπως στρώνει, κοιμάται.
Κάποιος με αντίθετη άποψη;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή