Ο πύργος της Βαβέλ σήμερα

Ο πύργος της Βαβέλ, σήμερα

Μπορεί ο νους μας να πηγαίνει στις πολυάριθμες γλώσσες που ομιλούνται σήμερα στον πλανήτη Γη, αλλά εκεί είναι το πρόβλημα της αδυναμίας επικοινωνίας σήμερα μεταξύ των ανθρώπων;

Άλλωστε υπάρχουν 2-3 γλώσσες που χρησιμοποιούνται από δισεκατομμύρια ανθρώπων, κι όμως η Βαβέλ παραμένει. Παραμένει διότι οι άνθρωποι μπορεί να μιλάνε την ίδια γλώσσα αλλά δεν μπορούν να καταλάβουν το ένας τον άλλον. Τους βλέπουμε να μιλάνε αλλά τελικά μονολογούν, ακούγοντας ο καθένας τα δικά του. Δεν ξέρουμε να ακούμε.

Ένα άλλο πρόβλημα που υπάρχει και δημιουργείται η σημερινή Βαβέλ είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Δεν ξέρουμε να λειτουργούμε ισορροπημένα, διότι δεν γνωρίζουμε τον εαυτό μας. Υπάρχουν τρεις βασικές κατηγορίες ανθρώπων, σύμφωνα με τον τρόπο λειτουργίας τους:

Νο 1.Ο άνθρωπος που λειτουργεί κυρίως με το κινητικό και ενστικτώδες κέντρο. Αυτός κινείται από ευχαρίστηση και από πόνο, και ψάχνει την ικανοποίησή του. Ψάχνει την δικιά του ικανοποίηση για να αισθάνεται καλά, μιλά την γλώσσα της ευχαρίστησης.

Νο 2.Αυτός έχει το κέντρο βαρύτητάς του στο συναισθηματικό κέντρο, κι ότι συμβαίνει στην ζωή του περνά από το συναισθηματικό κέντρο. Μιλά με την γλώσσα των συναισθημάτων που είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν του Νο 1.

Όταν προσπαθούν να συνεννοηθούν αυτοί οι δύο, φαινομενικά υπάρχει διάλογος αλλά στην πράξη υπάρχουν δύο μονόλογοι και δεν καταφέρνουν να συνεννοηθούν.

Νο 3.Έχει το κέντρο βαρύτητας στο διανοητικό κέντρο. Επεξεργάζεται τα πάντα με την σκέψη, υπολογίζει, εκλογικεύει και αν θελήσει να επικοινωνήσει με τους δύο παραπάνω δεν θα μπορέσει να συνεννοηθεί, γιατί ο ένας δουλεύει με το κεφάλι, ο άλλος με το συναίσθημα και ο άλλος με το κινητικό κέντρο.

Ο διανοητικός θέλει να έχει μια εξήγηση για όλα. Ο συναισθηματικός θέλει τα πάντα να συμβαίνουν σύμφωνα με αυτό που αισθάνεται και ο Νο 1 ζητά την ικανοποίηση του. Πώς να επικοινωνήσουν και να καταλάβουν ο ένας τον άλλον.

Νο 4. Υπάρχει και ο ισορροπημένος άνθρωπος, που έχει σε ισορροπία τα τρία κέντρα –κινητικό, συναισθηματικό, νοητικό- και είναι αυτός που μπορεί να καταλάβει τις τρεις προηγούμενες κατηγορίες και ταυτόχρονα μπορεί να κατανοήσει και τις τρεις ανώτερες που έχουν σχέση με το αστρικό, νοητικό, αιτιατό επίπεδο. Είναι η γέφυρα μεταξύ του πύργους της Βαβέλ και του ουρανού.

Πέρα από τα παραπάνω η ασυνεννοησία μεγαλώνει επειδή εκτός του ότι λειτουργούμε με άλλο κέντρο ο καθένας, εκτός του ότι δεν ξέρουμε να ακούμε, έχουμε και ένα «σαράκι» μέσα μας, στον ψυχολογικό μας κόσμο που μεγαλώνει τα προβλήματα και δεν αφήνει περιθώρια να λυθούν. Το όνομα του είναι μίσος.

Όσο υπάρχει μέσα μας θα έχουμε ατομικές και ομαδικές συγκρούσεις. Το μίσος έχει πολλές παραλλαγές κι ας μην βιαστούμε να δηλώσουμε ότι δεν το έχουμε εμείς.

Μπορεί να εκφραστεί με μια ματιά, με μια κίνηση, με μια ειρωνεία. Το μίσος παίρνει διάφορες μορφές. Μεταμφιέζεται σε υπερηφάνεια, σε φθόνο, σε ανυπομονησία, σε πολλά.

Όταν μέσα μας δεν έχουμε γαλήνη, πώς θα πετύχουμε γαλήνη και ειρήνη έξω μας;

Ο Δάσκαλος Ιησούς είπε: «είθε η ειρήνη να είναι μαζί σας».

Ο Δ. Lakhsmi έλεγε: «… όταν πολεμάμε το κακό, τότε αυτό μεγαλώνει».

Πώς μπορούμε λοιπόν να ξεπεράσουμε αυτές τις δυσκολίες;

Μα, με την 11^η Εντολή «Κάνε το φως σου να λάμψει».