Τρίτη 31 Ιουλίου 2018

Εκλείψεις καλοκαιριού 2018


Εκλείψεις καλοκαιριού
Έκλειψη ηλίου στις 13 Ιουλίου, έκλειψη σελήνης με διάρκεια περίπου 2 ωρών στις 27 Ιουλίου και έκλειψη ηλίου στις 11 Αυγούστου ακριβώς στις 12 το μεσημέρι για τα Χανιά.
Μένοντας στην τελευταία και εντυπωσιακή έκλειψη της σελήνης, που κοκκίνισε, σκοτείνιασε και με τον Άρη συνοδό δίπλα της φάνταζε ακόμη πιο θεαματική.
Μας έφερε όμως γεγονότα. Φωτιές και θανάτους στην Αθήνα, πλημύρες στην Ινδία και Ιαπωνία, σεισμό στην Ινδονησία, χαλάζι σαν καρύδι στο Μεξικό. Όλα τα γεγονότα συνοδεύονταν από θανάτους. Επίσης θερμοκρασίες μεγάλες ακόμη και στην Σουηδία που εναλλάσσονται με καταρρακτώδεις βροχές και χαλάζι.
Αστρολογικά, την στιγμή της έκλειψης ο Β. δεσμός ήταν στον Λέοντα και στον 5ο οίκο που μας προειδοποιεί ότι οι άνθρωποι ωθούνται να μένουν μόνοι, χωρίς ώμο να ακουμπήσουν για να μάθουμε να στηριζόμαστε στον ίδιο μας τον εαυτό. Η ανέμελη συμπεριφορά τέλος. Τα άχρηστα σχέδια για την ζωή δεν οδηγούν πουθενά. Η ανεμελιά της προηγούμενης ζωής καθώς και των προηγούμενων ζωών δεν βοηθά πλέον, ενώ αντίθετα μεγαλώνει τα προβλήματα.
Οι περισσότεροι ξοδεύουμε τον καιρό μας ονειροπολώντας, ταξιδεύοντας στις θολές φαντασιώσεις μας. Χρειαζόμαστε ένα δυνατό «ταρακούνημα» για να ξυπνήσουμε. Βυθισμένοι στις πολλές σκέψεις μας γινόμαστε έρμαια στην παραζάλη μας. Το ταρακούνημα έρχεται για να ξυπνήσουμε και να πάρουμε στα χέρια μας την μοίρα μας. Πρέπει να μάθουμε την έννοια της αυτοπειθαρχίας και το να καθοδηγούμε τον εαυτό μας. Όταν αποφασίσουμε και το κάνουμε η βοήθεια «άνωθεν» έρχεται.
Μηνύματα ήταν όλα αυτά, όσα συνέβησαν πάνω στον πλανήτη τις ημέρες αυτές. Ήταν σκηνές από το «έργο» που θα ακολουθήσει και προειδοποιεί όποιον θέλει να ακούσει.
Η έκλειψη της 11ης Αυγούστου 2018 στο μεσουράνημα, καταμεσήμερο, θα έχει αντίκτυπο στην κοινωνία, στην κυβέρνηση, στην επικοινωνία και στις μεταφορές.
Τα μαθήματα για δημιουργία θεμελίων μέσα μας, μέσα από μοναξιά, απώλειες συνεχίζονται. Πολλοί ίσως νοιώσουν διάθεση φυγής από το περιβάλλον τους, αλλά πρέπει να υπερισχύει η αγάπη προς την οικογένεια. Όχι στην απαισιοδοξία, διότι τότε όλα γιγαντώνονται. Έχουμε την ευκαιρία να διδαχθούμε πολλά από τα γεγονότα αυτής της έκλειψης, όποιος φυσικά θέλει, όποιος αναζητά, όποιος προβληματίζεται για την ίδια την ζωή σε βάθος.
Η Φύση διδάσκει. Προσπαθεί να μας προειδοποιήσει, να μας βοηθήσει για να την βοηθήσουμε. Κι εκείνη έχει προβλήματα από εμάς τους ανθρώπους. Ανάγκη να συνεργαστούμε με την Φύση, διότι διαφορετικά θα αντιδράσει ακόμη πιο έντονα και τότε θα είναι πλέον αργά. Δεν θα υπάρχει χρόνος για προβληματισμό, μελέτη, μάθηση, αλλαγής μέσα μας τρόπου ζωής, αξιών, πιστεύω.
Ακόμη μπορούμε, είμαστε στις προειδοποιήσεις.
Δ.Φ.

Κυριακή 8 Ιουλίου 2018

Ο πύργος της Βαβέλ σήμερα


Ο πύργος της Βαβέλ, σήμερα
Μπορεί ο νους μας να πηγαίνει στις πολυάριθμες γλώσσες που ομιλούνται σήμερα στον πλανήτη Γη, αλλά εκεί είναι το πρόβλημα της αδυναμίας επικοινωνίας σήμερα μεταξύ των ανθρώπων;
Άλλωστε υπάρχουν 2-3 γλώσσες που χρησιμοποιούνται από δισεκατομμύρια ανθρώπων, κι όμως η Βαβέλ παραμένει. Παραμένει διότι οι άνθρωποι μπορεί να μιλάνε την ίδια γλώσσα αλλά δεν μπορούν να καταλάβουν το ένας τον άλλον. Τους βλέπουμε να μιλάνε αλλά τελικά μονολογούν, ακούγοντας ο καθένας τα δικά του. Δεν ξέρουμε να ακούμε.
Ένα άλλο πρόβλημα που υπάρχει και δημιουργείται η σημερινή Βαβέλ είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Δεν ξέρουμε να λειτουργούμε ισορροπημένα, διότι δεν γνωρίζουμε τον εαυτό μας. Υπάρχουν τρεις βασικές κατηγορίες ανθρώπων, σύμφωνα με τον τρόπο λειτουργίας τους:
Νο 1.Ο άνθρωπος που λειτουργεί κυρίως με το κινητικό και ενστικτώδες κέντρο. Αυτός κινείται από ευχαρίστηση και από πόνο, και ψάχνει την ικανοποίησή του. Ψάχνει την δικιά του ικανοποίηση για να αισθάνεται καλά, μιλά την γλώσσα της ευχαρίστησης.
Νο 2.Αυτός έχει το κέντρο βαρύτητάς του στο συναισθηματικό κέντρο, κι ότι συμβαίνει στην ζωή του περνά από το συναισθηματικό κέντρο. Μιλά με την γλώσσα των συναισθημάτων που είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν του Νο 1.
Όταν προσπαθούν να συνεννοηθούν αυτοί οι δύο, φαινομενικά υπάρχει διάλογος αλλά στην πράξη υπάρχουν δύο μονόλογοι και δεν καταφέρνουν να συνεννοηθούν.
Νο 3.Έχει το κέντρο βαρύτητας στο διανοητικό κέντρο. Επεξεργάζεται τα πάντα με την σκέψη, υπολογίζει, εκλογικεύει και αν θελήσει να επικοινωνήσει με τους δύο παραπάνω δεν θα μπορέσει να συνεννοηθεί, γιατί ο ένας δουλεύει με το κεφάλι, ο άλλος με το συναίσθημα και ο άλλος με το κινητικό κέντρο.
Ο διανοητικός θέλει να έχει μια εξήγηση για όλα. Ο συναισθηματικός θέλει τα πάντα να συμβαίνουν σύμφωνα με αυτό που αισθάνεται και ο Νο 1 ζητά την ικανοποίηση του. Πώς να επικοινωνήσουν και να καταλάβουν ο ένας τον άλλον.
Νο 4. Υπάρχει και ο ισορροπημένος άνθρωπος, που έχει σε ισορροπία τα τρία κέντρα –κινητικό, συναισθηματικό, νοητικό- και είναι αυτός που μπορεί να καταλάβει τις τρεις προηγούμενες κατηγορίες και ταυτόχρονα μπορεί να κατανοήσει και τις τρεις ανώτερες που έχουν σχέση με το αστρικό, νοητικό, αιτιατό επίπεδο. Είναι η γέφυρα μεταξύ του πύργους της Βαβέλ και του ουρανού.
Πέρα από τα παραπάνω η ασυνεννοησία μεγαλώνει επειδή εκτός του ότι λειτουργούμε με άλλο κέντρο ο καθένας, εκτός του ότι δεν ξέρουμε να ακούμε, έχουμε και ένα «σαράκι» μέσα μας, στον ψυχολογικό μας κόσμο που μεγαλώνει τα προβλήματα και δεν αφήνει περιθώρια να λυθούν. Το όνομα του είναι μίσος.
Όσο υπάρχει μέσα μας θα έχουμε ατομικές και ομαδικές συγκρούσεις. Το μίσος έχει πολλές παραλλαγές κι ας μην βιαστούμε να δηλώσουμε ότι δεν το έχουμε εμείς.
Μπορεί να εκφραστεί με μια ματιά, με μια κίνηση, με μια ειρωνεία. Το μίσος παίρνει διάφορες μορφές. Μεταμφιέζεται σε υπερηφάνεια, σε φθόνο, σε ανυπομονησία, σε πολλά.
Όταν μέσα μας δεν έχουμε γαλήνη, πώς θα πετύχουμε γαλήνη και ειρήνη έξω μας;
Ο Δάσκαλος Ιησούς είπε: «είθε η ειρήνη να είναι μαζί σας».
Ο Δ. Lakhsmi έλεγε: «… όταν πολεμάμε το κακό, τότε αυτό μεγαλώνει».
Πώς μπορούμε λοιπόν να ξεπεράσουμε αυτές τις δυσκολίες;
Μα, με την 11η Εντολή «Κάνε το φως σου να λάμψει».