Ο ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Ο ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

"Ο καλός μαθητής είναι αυτός που δεν επιτρέπει να τον μπερδεύει ο Δάσκαλος".

Α.Δ. MICHAEL

Οι περισσότεροι θεωρούμε ότι γνωρίζουμε τον εαυτό μας και πολλές φορές είμαστε απόλυτοι στον ισχυρισμό μας. Όμως, υπάρχει και κάποια σκοτεινή πλευρά που δεν την γνωρίζουμε, υπάρχει και ένα τμήμα του που δεν το δεχόμαστε. Είμαστε σαν την πόλη μας που γνωρίζουμε καλά την γειτονιά μας, τις περιοχές που κινούμαστε καθημερινά, αλλά υπάρχουν κι άλλες "γειτονιές" που δεν τις γνωρίζουμε σχεδόν καθόλου. 

Για να τις μάθουμε αυτές τις πλευρές, θα πρέπει να τις επισκεφθούμε, να τις γνωρίσουμε, να τις κατανοήσουμε μέχρι λεπτομέρειας και μετά να πούμε "ναι, τώρα τις ξέρω". Πρέπει δηλαδή να οδηγήσουμε το φως της Συνείδησής μας σ' αυτήν την σκοτεινή πλευρά της πόλης μας, του εαυτού μας, έτσι ώστε να κατανοήσουμε μεγαλύτερο τμήμα του εαυτού μας. 

Το κακό όμως με τους περισσότερους από εμάς είναι ότι προβάλλουμε την άγνωστη πλευρά του εαυτού μας σε άλλα άτομα και θεωρούμε ότι αφού την βλέπουμε στους άλλους κι όχι σε μας, εμείς δεν την έχουμε. 

Καλό είναι να μας γίνει κατανοητό ότι όταν παρατηρούμε οτιδήποτε στους άλλους, μας γίνεται αντιληπτό επειδή το έχουμε κι εμείς μέσα μας. Δεν έχουμε όμως καλή σχέση με τον εαυτό μας, δεν τον γνωρίζουμε όπως θα έπρεπε, κι έτσι ο "άλλος" γίνεται ο καθρέφτης μας. 

Για να ανάψουμε το φως της συνείδησης μέσα μας, για να αντιληφθούμε τις σκοτεινές μας πλευρές, θα πρέπει να δουλέψουμε σοβαρά και εντατικά με τον εαυτό μας. Και κυρίως, όταν καταδικάζουμε ένα πρόσωπο για κάτι, έχουμε υποχρέωση να δουλέψουμε πάνω στο ίδιο ελάττωμα μέσα μας, να το βρούμε, να το κατανοήσουμε, να το καταδικάσουμε αν δεν μας ωφελεί, κι έτσι το συνειδησιακό φως να παραμείνει στην μέχρι τώρα σκοτεινή μας γωνιά. 

Η αυτοπαρατήρηση είναι το απαραίτητο εργαλείο που θα μας βοηθήσει να μπούμε στην σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας, να κάνουμε τις διαπιστώσεις μας, να κατανοήσουμε και να επέμβουμε δυναμικά αλλάζοντας προς το καλύτερο αυτό που δεν μας εξυπηρετεί σωστά. 

Πολλές φορές το σοκ είναι μεγάλο και μας τρομάζει να συνεχίσουμε την αναζήτηση, καθώς μας τρομάζουν γενικά τα σκοτάδια, αλλά πρέπει να οπλιστούμε με ΘΕΛΗΣΗ και με ΔΥΝΑΜΗ για να πετύχουμε αυτό που οι πρόγονοί μας είχαν γραμμένο στον ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς "ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ". Γνωρίζοντας τον εαυτό μας, πράγματι κατανοούμε τους άλλους, κατανοούμε τα πάντα γύρω μας. Μας ανοίγεται η αλήθεια και δεν παλινδρομούμε με τις απόψεις των άλλων, γιατί πλέον "γνωρίζουμε". 

Σ' αυτόν τον εσωτερικό δρόμο, σ' αυτήν την διαδρομή αναζήτησης τα βήματα δεν είναι εύκολα. Να γιατί ο Ιησούς είπε: "από τους χίλιους που με ακούνε ένας θα με ακολουθήσει. Από τους χίλιους που θα με ακολουθήσουν ο ένας θα είναι δικός μου". 

Και ας προσέξουμε σ' αυτό το δύσκολο μονοπάτι, διότι όταν θεωρούμε ότι βαδίζουμε καλά, μάλλον πηγαίνουμε λάθος και αντίθετα όταν νοιώθουμε ότι δεν πάμε καλά, τότε βαδίζουμε πολύ καλύτερα. 

Επειδή ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι ο εαυτό μας, η μάχη είναι σκληρή. Κι όποιος δεν έχει ΘΕΛΗΣΗ εγκαταλείπει τον αγώνα με διάφορες δικαιολογίες, όπως ότι ο αγώνας είναι μάταιος, είναι άσκοπος, ότι τα ξέρουμε όλα και παρόμοιες δικαιολογίες που προβάλει το Εγώ μας για να μας σταματήσει από την μάχη που δεν το συμφέρει διότι συνεχίζοντας θα χάσει την ύπαρξή του το Εγώ - ελάττωμα. 

Γεμάτοι ελαττώματα δεν είμαστε άνθρωποι, ούτε κατ' ουσίαν ούτε κατ' όνομα. Ρίχνοντας το βλέμμα μας στα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας το διαπιστώνουμε εύκολα. Το αν το αποδεχθούμε ή όχι είναι ένα άλλο ατομικό θέμα μας. 

Αλλά ο ιδανικός Άνθρωπος ζει στην Αλήθεια, ζει γεμάτος Αγάπη, ζει με τον Θεό και για τον Θεό. Έχει λόγους να ζει, να παλεύει για τα ιδανικά του και γι' αυτό ζει στο ΤΩΡΑ, συνειδητά, έχοντας την καρδιά του ανοιχτή και την "γραμμή επικοινωνίας με τον Θεϊκό του Πατέρα" πάντα ανοικτή. 

Διαφορετικά ΓΙΑΤΙ ζούμε;;; 

Για να κάνουμε 2-3 παιδιά. Μα και η γάτα μου έκανε 15, άρα είναι καλύτερη από εμένα. Ζούμε για να αποκτήσουμε υλικά αγαθά;; Μα, τα σάβανα δεν έχουν τσέπες, και ΟΛΑ αυτά γύρω μας αποθαμένων αποκτήματα είναι. 

ΓΙΑΤΙ ΖΟΥΜΕ;;;;;

Γνωρίζουμε την απάντηση;; Μάλλον όχι, γι' αυτό η ανθρωπότητα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, κι ενώ ΟΛΟΙ το αντιλαμβάνονται, ελάχιστοι προσπαθούν να αλλάξουν κάτι στον εαυτό τους και στο περιβάλλον τους. 

Τίποτε δεν επιτυγχάνεται χωρίς αγώνα, και ο αγώνας θέλει κατανόηση (μέσω της  αυτοπαρατήρησης), θέλει Θέληση, θέλει Αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον μας, όπως μας λέει και η πρώτη από τις δέκα Εντολές.

Η τελική επιλογή είναι δική μας, αλλά επειδή ο χρόνος στην εποχή του Υδροχόου που ζούμε τρέχει πολύ γρήγορα, έχουμε υποχρέωση να κάνουμε την επιλογή μας ΤΩΡΑ. Το αύριο δεν έρχεται ποτέ.