ΠΑΝΤΑ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
Πόσο δύσκολο είναι να σταθούμε στον καθρέφτη και να "παρατηρήσουμε σε βάθος" τον εαυτό μας;
Γιατί πάντα αντιλαμβανόμαστε μόνο ότι υπάρχει ΠΕΡΑ από την μύτη μας;
Δεν είναι τεχνική αδυναμία του ανθρώπου. Είναι εσκεμμένη ασυνειδησία επειδή ακριβώς δεν έχουμε και δεν θέλουμε να αποκτήσουμε το ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ.
Για ότι μας συμβαίνει, για οτιδήποτε λανθασμένο κάνουμε, πάντα μα πάντα την ευθύνη την φορτώνουμε σε κάποιον άλλον. "Ναι, εγώ το έκανα αλλά ...", και αυτό το αλλά μας δίνει την αλλαγή πορείας για να ρίξουμε την ευθύνη σε κάποιον άλλο.
Δεν έχουμε το θάρρος να δούμε μέσα μας, να κατανοήσουμε την δική μας δράση και να αποδεχθούμε το λάθος μας. Γιατί άραγε;
Τί ή ποιός μας εμποδίζει να κοιτάξουμε μέσα μας;
Παρατηρώντας τον εαυτό μας κάποιες στιγμές της ημέρας, θα διαπιστώσουμε ότι συμβαίνουν πολλά εντός μας, τα οποία ούτε καν τα υποψιαζόμαστε. Θυμώνουμε και δεν γνωρίζουμε το τί και το πώς λειτουργεί ο θυμός μέσα μας. Αντιλαμβανόμαστε μόνο τις εκδηλώσεις του νου που λέει: "καλά του έκανες, αφού σε στραβοκοίταξε".
Το τί κάναμε εμείς πριν, το πώς άρχισε να ανεβαίνει η πίεσή μας και να κοκκινίζουμε, το γιατί ξεστομίσαμε κάποιες κουβέντες και κάναμε κάποιες κινήσεις, ούτε καν μας απασχολεί. Γιατί;
Εμείς δεν τα κάναμε όλα αυτά. Μέσα μας δεν δημιουργήθηκαν κι έδρασαν όλα;
Γιατί υπάρχει μόνο ο άλλος; Εμείς είμαστε ανύπαρκτοι;;
Μέσα μας ζουν κάποιοι ενοικιαστές, που τρώνε τζάμπα, που διαμένουν με την άδειά μας, που γιγαντώνονται και μας κάνουν ότι θέλουν. Αυτοί οι ενοικιαστές είναι τα ελαττώματά μας, τα εγώ μας, τα δαιμόνια, που όπως είπε και ο Ιησούς "είναι μυριάδες".
Αυτοί οι τζαμπατζήδες ενοικιαστές μας χειρίζονται τον νου μας και καταφέρνουν έτσι να κρύβονται ή να δικαιολογούν κάθε τους πράξη. Έτσι παραμένουν αφανείς ενοικιαστές μέσα μας και "για όλα φταίνε οι άλλοι".
Και ενώ δεν έχουμε κανέναν έλεγχο στον ΕΑΥΤΟ μας, δηλώνουμε ξύπνιοι, βεβαιώνουμε ότι είμαστε συνειδητοί και βάζουμε μέχρι και το χέρι μας στην φωτιά ότι γνωρίζουμε τον εαυτό μας.
Πώς δημιουργείται ο θυμός λοιπόν; Ας μου πει κάποιος ξύπνιος, κάποιος συνειδητός, κατά τις δηλώσεις του. Να γιατί η σημερινή κοινωνία, η σημερινή ανθρωπότητα έφτασε σ' αυτά τα χάλια. γεμίσαμε ξύπνιους και συνειδητούς, ενώ η πλειονότητά μας, το 99,99% είμαστε κοιμισμένοι σε εγρήγορση.
Να γιατί δεν ακούμε την αλήθεια όταν δεν μας συμφέρει. Να γιατί ξεχάσαμε τις πραγματικές αξίες της ζωής. να γιατί ξεχυλίσαμε από κακία και πλέον δεν μαζευόμαστε. Και όλα αυτά πού μας οδηγούν; Σ' έναν δρόμο χωρίς επιστροφή που οδηγεί αποδεδειγμένα στην καταστροφή μας.
θα καταστραφούμε κι εμείς αλλά "θα φταίνε οι ΑΛΛΟΙ".
Και μόνο σαν σκέψη υποτιμάμε την νοημοσύνη μας.
Ας αυτοπαρατηρηθούμε κι ας προσπαθήσουμε να γνωρίσουμε το τί γίνεται μέσα μας, ποιός μας κυβερνά, κι αν λειτουργούμε σαν μαριονέτες.
Έχουμε περιθώριο να ξυπνήσουμε και να αντιδράσουμε. Πάντα υπάρχει χρόνος όταν υπάρχει ΘΕΛΗΣΗ. Διαφορετικά, ας αφεθούμε στον "ύπνο μας" και ας ακολουθούμε την μίζερη ζωή μας.
Ο καθένας μας όπως στρώνει, κοιμάται.
