Ο
Δρόμος
Όποιος διάλεξε την Γνωστική πορεία, διάλεξε έναν δύσκολο δρόμο. Όμως, σ’ αυτόν τον δρόμο το αποτέλεσμα εξαρτάται από εμάς.
Η
λέξη Μύηση καθορίζει την αρχή ενός ταξιδιού και πρέπει να είμαστε σίγουροι αν
πραγματικά θέλουμε την «Αυτοπραγμάτωση». Η Μύηση είναι ένα δράμα αποκλειστικά
πνευματικό, εσωτερικό, που το επιλέξαμε, επειδή θέλουμε να ξυπνήσουμε.
Όποιος
επιδιώξει να είναι «μυημένος» μέσω των Χριστικών μυστηρίων πρέπει να
προετοιμάζει τον εαυτό του συναισθηματικά, ψυχολογικά και φυσικά και για τον
εξωτερικό κόσμο και ότι θα συναντά καθημερινά.
Ο
μυημένος δεν αποφεύγει την επαφή με τους άλλους ανθρώπους ή τα γεγονότα, γιατί
όλα αυτά είναι για την μάθησή μας. Αυτοί οι άνθρωποι, αυτά τα γεγονότα, κάνουν
την λεγεώνα μας να εκδηλωθεί, αλλά και την δική τους. Έτσι ξέρουμε ποιοι είναι,
αλλά έχουμε την ευκαιρία να κατανοήσουμε και τον εαυτό μας. Όλοι και όλα λοιπόν
αποτελούν μέρος της Μύησής μας και θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι αναπόφευκτα
για την εργασία μας. Αν δεν το κατανοούμε αυτό και θέλουμε να υπερασπίσουμε τον
εαυτό μας, να επιτεθούμε στον άλλον, να διαμαρτυρηθούμε, τότε μάλλον επιθυμούμε
τα εύκολα μόνο πράγματα και μόνο τους καλούς ανθρώπους που δεν προξενούν πόνο.
Αλλά,
μην περιμένετε από τον Θεό να μας δώσει μόνο τα εύκολα πράγματα στην πορεία
μας. Να γιατί είναι τόσο δύσκολο να βρεθούν άνθρωποι που να θέλουν πραγματικά
να είναι μυημένοι στα Χριστικά Μυστήρια.
Η
μύηση είναι η αρχή ενός δρόμου, όπου πρόκειται να βρούμε πολλά εμπόδια και
προβλήματα επειδή αντανακλούν αυτά που έχουμε μέσα μας.
Θα
πρέπει να καταλάβουμε ότι πάρα πολλά από τα εμπόδια που βρίσκουμε στον μυητικό
δρόμο να βάζουμε οι ίδιοι. Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν;
Το
ότι μπήκαμε σε μια δεύτερη κάμαρα δεν σημαίνει ότι είμαστε μυημένοι, απλά
επιλέξαμε να αντιμετωπίσουμε έναν εσωτερικό δρόμο. Την μύηση την κερδίζουμε με την συμπεριφορά μας στην καθημερινή ζωή.
Εκεί δείχνουμε το τι αξίζουμε. Δηλαδή τα γεγονότα σώζουν ή καταδικάζουν. Αυτό
είναι η μύηση. Κάποιος μυείται όταν αρχίζει τον δρόμο του και καταφέρνει να
νικάει όλα τα εμπόδια που εμφανίζονται, που συνήθως τα βάζουμε εμείς.
Σ’
αυτόν τον δρόμο συνεχώς πρέπει να επιλέγουμε και για να διαλέγουμε σωστά πρέπει
να ξυπνάμε συνείδηση, να δουλεύουμε με τον εαυτό μας και να μάθουμε να ακούμε.
Το
ότι σήμερα είμαστε εδώ είναι πολύ σημαντικό. Ότι κάνουμε είναι επειδή το θέλουμε, δεν μας υποχρεώνει κανένας.
Έτσι πρέπει να σεβαστούμε και το ότι κάθε άνθρωπος μπορεί να κάνει ότι θέλει.
Στις
ημέρες μας η κοινωνία περιπλέκεται, η ανθρωπότητα απομακρύνεται από το Πνεύμα. Δεν
μπορούμε να περιμένουμε λευκά πράγματα από τον πλανήτης μας και την
ανθρωπότητα. Η Μαύρη Αδελφότητα με την άδεια της Λευκής Αδελφότητας παίρνει όλο
και περισσότερο έδαφος στο φυσικό, για να πληρώσει η ανθρωπότητα ένα μεγάλο
Κάρμα που έχει ο πλανήτης.
Για
να μπορούμε να συνεχίσουμε θα πρέπει να είμαστε πολύ πιστοί και κοντά στο Είναι
μας, γιατί αυτό έχει την Δύναμη να μας κρατήσει στον δρόμο. Το Είναι κάνει το
θαύμα να μας δίνει κέφι, ενθουσιασμό και να ερχόμαστε στα κέντρα μας.
Και
το άλλο είναι να προσπαθούμε να έχουμε σωστή συμπεριφορά όσο γίνεται πιο κοντά
στις διδασκαλίες. Όταν κάποιος προσπαθεί να διορθώσει τον εαυτό του και τα λάθη
του, προσπαθεί να γίνει καλύτερος άνθρωπος.
Όλα
όμως έχουν ένα κόστος. Πρέπει να πληρώσουμε για όλα. Τίποτα δεν δίδεται ως
δώρο. Ζητάμε από τον Θεό να μας σώσει και να μας συγχωρήσει πραγματικά; Και ο
Θεός μας ζητά να αναγεννηθούμε, να πεθάνουμε μέσα μας, να θυσιάσουμε τον εαυτό
μας για τους άλλους.
Σ’
αυτόν που χτυπά, θα του ανοιχτεί η πόρτα και σ’ αυτόν που ζητά θα του δοθεί.
Έχουμε
φυσικό σώμα, έχουμε τις πιο δυνατές διδασκαλίες, έχουμε Λουμισιάλ, έχουμε ΝΜΜ,
έχουμε Δασκάλους με φυσικό σώμα. Τι άλλο θέλουμε;
Ο
Θεός μας τα έδωσε όλα αυτά, δεν ξέρουμε για πιο λόγο.
Εμείς
τι θα κάνουμε; Η απάντηση είναι στην καρδιά μας.
Δημήτρης
Φιλιππίδης
6-9-21
