Αυτή
είναι η ανθρωπότητα
Φαίνεται ότι ο χρόνος δίνει το δίκιο στους ανθρώπους που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχουν δείξει ότι δεν πιστεύουν στους αρχηγούς του Κράτους τους.
Για να στηθεί μία «θεατρική παράσταση», αυτοί
που έχουν την ευθύνη και το γενικό πρόσταγμα είναι ο σκηνοθέτης και ο
σεναριογράφος. Προσλαμβάνουν ηθοποιούς για να κάνουν αυτό που οι δύο σχεδίασαν.
Ο ηθοποιός έχει την ελεύθερη βούληση να παίξει με τα λόγια του ρόλου του, αλλά
δεν έχει δικαίωμα να αλλοιώσει τον ρόλο του.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα κράτη, τους κυβερνώντες,
αλλά και τους εαυτούς μας ατομικά. Ανάλογα με το Κάρμα του κράτους ή το ατομικό,
θα εξελιχθούν τα γεγονότα. Ο καθένας μας έχει την ελεύθερη βούληση να κινηθεί
όπως θέλει, αλλά πάντα μέσα στο σενάριο και στην σκηνοθεσία που αποφασίστηκε.
Ο όποιος αρχηγός Κράτους λοιπόν έχει
«επιλεγεί» από τον σεναριογράφο και τον σκηνοθέτη να παίξει έναν συγκεκριμένο
ρόλο έτσι ώστε ο λαός του Κράτους να ωφεληθεί ή να «πληρώσει» για τα καλά ή τα λάθη
του παρελθόντος. Ο αρχηγός λοιπόν υπακούει ασυνείδητα στο σενάριο για να προχωρήσουν
τα γεγονότα «επί σκηνής», όπως θέλουν οι δημιουργοί.
Ο αρχηγός κράτους ή ο ηθοποιός αν ξεχάσει το
ποιος τον «προσέλαβε», αρχίζει να λέει ψέματα, να εξαπατά, να δίνει ψεύτικες
υποσχέσεις που δεν θα εκπληρώσει, για να κερδίσει χρόνο «επί σκηνής», ξεχνώντας
τον Δημιουργό του.
Έτσι κι εμείς οι άνθρωποι, αν ξεχάσουμε τον
Δημιουργό μας, τον Θεό, και τις «εντολές» που μας έδωσε, που είναι Συμπαντικοί
Νόμοι και έχουμε υποχρέωση να τις τηρούμε, γιατί είναι και δίκαιοι, κάποια
στιγμή μας έρχεται η «πληρωμή» των λαθών μας. Μας έρχεται ο λογαριασμός για να
καταλάβουμε τα λάθη μας και να τα διορθώσουμε.
Οι αρχηγοί λοιπόν και να θέλουν να είναι
τίμιοι δεν μπορούν, διότι τους ήρθε ο λογαριασμός και ο προσωπικός τους και ο
κρατικός και θα πρέπει να κινηθούν μέσα στο σενάριο. Έχουν πολλά εμπόδια κι
αυτά είναι η αυτοαγάπη, ο εγωισμός, η περηφάνια, το μίσος γιατί ο λαός τους
δημιουργεί εμπόδια, ο εγωκεντρισμός, κα.
Τους λείπει ένα βασικό στοιχείο, η αγάπη.
Χωρίς αγάπη δεν μπορεί να «διοικήσει» κανείς σωστά, δίκαια, σύμφωνα με τους
δοσμένους Συμπαντικούς Νόμους. Έτσι ο λαός του κράτους πληρώνει για τα λάθη του
και πάντα του φταίνε οι άλλοι, ποτέ ο ίδιος.
Ο λαός μας λέει: «έχουμε πάντα τους αρχηγούς
που μας αξίζουν». Σκεφθείτε το, έχει βάθος.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τον καθέναν
μας. Έχουμε να κουμαντάρουμε μυριάδες ελαττώματα μας και αν δεν είμαστε
αποφασισμένοι για ριζικές αλλαγές, να «πληρώσουμε» κάνοντας το θέλημα του
Δημιουργού μας, του Θεού, ο πόνος, το κακό, τα βάσανα, η ταλαιπωρία μας, θα
διαιωνίζονται.
Είναι αδύνατον ο κόσμος να έχει ειρήνη και
γαλήνη αν στις καρδιές όλων μας δεν επικρατεί ειρήνη και αγάπη. Όλα χάνονται
επειδή δεν υπάρχει αγάπη μέσα μας.
Εδώ που έφτασε η κοινωνία σήμερα δεν υπάρχει
παγκόσμια θεραπεία, παρά μόνο ατομικές λύσεις. Κι εκεί όμως απαιτούνται ριζικές
αλλαγές, διότι όσο μένουμε εγκλωβισμένοι στα συστήματα που καταρρέουν και μας
παρασύρουν κι εμάς, θα φορτώνουμε τα λάθη στους αρχηγούς, στους άλλους, ποτέ στον
εαυτό μας. Πρέπει να κάνουμε τους εαυτούς μας υπεύθυνους της ζωής μας,
ξεφεύγοντας όσο είναι εφικτό από τα συστήματα και από τους άλλους.
Τότε και μόνο τότε θα νοιώθουμε όλο και πιο
ελεύθεροι και μόνο τότε θα κάνουμε το «θέλημα» του Πατέρα μας, βρίσκοντας τον
στόχο και τον δρόμο της ζωής μας.
Πρέπει να είμαστε θεατές της ζωής κι όχι
ηθοποιοί σε αυτήν.
9-7-2021
ΔΦ
