Οι σχέσεις των ανθρώπων και οι ασθένειες

Οι σχέσεις των ανθρώπων και οι ασθένειες

Η ανθρωπότητα έχει το κέντρο βάρους της στο διανοητικό κέντρο. Ο άνθρωπος υπολογίζεται κοινωνικά από την διανοητική του ικανότητα. Αυτό έχει συντελέσει στο να αναπτυχθεί μια πελώρια τεχνολογία για την συσσώρευση γνώσεων.

Αλλά υπάρχουν δύο είδη γνώσεων. Η μία είναι ένα δόγμα, κάτι το οποίο αν και πραγματικό το άτομο δεν το έχει πειραματιστεί, και το άλλο είναι μια διδασκαλία, κάτι το οποίο το άτομο έχει πειραματιστεί, μία γνώση βιωματική, όχι θεωρητική.

Σήμερα δυστυχώς οι άνθρωποι θέλουν δογματικές γνώσεις για να υπερέχουν στην κοινωνία. Έχουν απορρίψει την βιωματική γνώση, δεν έχουν όρεξη για έρευνα και ακόμη και τα πιο απλά τα γνωρίζουν θεωρητικά.

Έτσι τα μηχανήματα (οι υπολογιστές) έχουν ΟΛΕΣ τις λύσεις. Φτάσαμε να παράγεται μια πληθώρα θεωριών που πλημμυρίζουν την ικανότητα κατανόησης του ανθρώπινου βιολογικού νευρικού συστήματος.

Με το να ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει ο άνθρωπος, βρίσκεται σε μια προσπάθεια να συγκρατεί τις δογματικές γνώσεις, κι αυτό συντελεί σε σύγκρουση μέσα στα νεύρα και ιδιαίτερα στους νευρώνες, προκαλώντας στον εγκέφαλο εξασθένιση, όπως όταν ένα μηχάνημα υπερθερμαίνεται.

Επομένως ο Υδροχόος, με την τεράστια ροή των πληροφοριών, κάνει το στοιχείο του αέρα να χτυπά τον ανθρώπινο νου και κάνει τους ανθρώπους να γεννούν νέες ασθένειες.

Οι περισσότερες είναι ψυχικές, αφού το κορεσμένο νευρικό σύστημα παρεμποδίζει την έκφραση του Πνεύματος, του Θεϊκού σπινθήρα μας. Και τότε έρχονται καταστάσεις καταθλιπτικές, μελαγχολικές, αντικοινωνικές.

Παρατηρείστε γύρω σας το πόσο ευέξαπτοι είναι οι άνθρωποι, πόσο εγωιστές, πόσο συμφεροντολόγοι και θα διαπιστώσετε το γιατί αρρωσταίνουμε. 

Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας (internet) ο άνθρωπος θέλει να είναι «συνδεδεμένος» με τον κόσμο μέσω τεχνολογίας, αλλά υποφέρει από φοβερή ανθρώπινη και βιολογική μοναξιά. Αισθάνεται ενσωματωμένος σε ένα δίκτυο ενώ στην πραγματικότητα είναι μόνος του.

Αυτή η μοναξιά προκαλεί ασθένειες του νευρικού, του ενδοκρινικού και του αναπαραγωγικού συστήματος. Λέει ο Δ. Galeno ότι θα παρουσιαστεί έλλειψη ορμονών (σχετικές με οσμές, κινήσεις, αντανακλαστικά, ανθρώπινη χημεία), που παρακινούν τις ανθρώπινες σχέσεις.

Αν προσθέσουμε και το πυρ του κέντρου της Γης που ανεβαίνει προς την επιφάνεια και καίει, θα κάνει τα άτομα ασεξουαλικά.

Τελικά η μοναξιά βρίσκεται στην έλλειψη συναισθημάτων μεταξύ των ανθρώπων. Ενώ είναι ον κοινωνικό, αν δημιουργηθεί στέρηση, επέρχονται ασθένειες ως επί το πλείστον νευρολογικές.

Η αγκαλιά, η στοργή, το χάδι, το χτύπημα στην πλάτη, οι φυσικές δονήσεις της φωνής, η ανθρώπινη «ζεστασιά» είναι αναγκαία, απαραίτητα για την ζωή.

Η αυτογνωσία είναι το μοναδικό εργαλείο για προστασία από τις διαστροφές που καταστρέφουν την ύπαρξή μας.

Η αγάπη, η κατανόηση, η προσευχή στο Άγιο Πνεύμα είναι ενδεχομένως οι μοναδικοί βοηθοί σε διανοητικές κυρίως ανισορροπίες.

Η ελευθερία είναι η ιατρική της ψυχής.

Η Αφύπνιση

Η Αφύπνιση

Πολλοί νομίζουν και πιστεύουν ότι τα μεγάλα προβλήματα που περνάει ο πλανήτης μας στο φυσικό κομμάτι, όπως το κλίμα, η υπερθέρμανση, το λιώσιμο των πάγων στους πόλους, η μόλυνση του περιβάλλοντος, ο υπερπληθυσμός, οι οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις, οι σεισμοί, οι εκρήξεις ηφαιστείων και όλες οι ανισορροπίες, νομίζουν ότι οφείλονται στο ότι ο άνθρωπος δεν σεβάστηκε τον πλανήτη και τον μόλυνε. Μόλυνε τον αέρα, ρύπανε τις θάλασσες, τα ποτάμια, κλπ. 

Όλα αυτά είναι αλήθεια, αλλά δεν είναι η βασική αιτία της ανισορροπίας στον πλανήτη. 

Η βασική αιτία των φαινομένων αυτών είναι η απόσυρση, το χάσιμο της πνευματικής πλευράς αυτής της ανθρωπότητας. Καθώς αποσύρεται το Πνεύμα, αρχίζει μια φυσική ανισορροπία και το αποτέλεσμα είναι πλέων φανερό σ' όλο τον κόσμο. 

Επειδή δεν επιτρέπεται στον άνθρωπο να καταστρέψει τον πλανήτη Γη, διότι έχει και συνέχεια έργου να επιτελέσει ο πλανήτης, θα "εκδιωχθεί" ο νοικάρης για να ξαναφτιάξει το αφεντικό το σπίτι. Πρέπει να το καθαρίσει, να το επισκευάσει, να πετάξει όλα τα σκουπίδια και τα δηλητήρια, για να κατοικήσει μετά ένας άλλος νοικάρης πιο σώφρων, πιο πνευματικός, περισσότερο σε επαφή με τον δημιουργό του. 

Αν αμφιβάλει κανείς για την "κατάντια" του ανθρώπου, ας παρατηρήσει γύρω του. Στην πλειονότητα των ανθρώπων κυριαρχεί ο εγωισμός, το συμφέρον, η αυτοαγάπη, όλοι είναι οξύθυμοι κι έτοιμοι για καυγά ψάχνοντας μηδαμινή αφορμή. 

Πολλοί μάλιστα επικροτούν και την σκέψη: ο χαρακτήρας είμαι εγώ ενώ η συμπεριφορά μου εξαρτάται από σένα. Μα αν ο χαρακτήρας είμαι "εγώ", ποιός εγώ;;;, το εγώ, το ελάττωμα και είναι αυτό που διαμορφώνει τον χαρακτήρα μας. Ναι, είναι αλήθεια, αφού δεν είμαστε κυρίαρχοι του εαυτού μας, διότι πράγματι αφηνόμαστε να επαληθευθεί και η επόμενη φράση δυστυχώς, με το να λέμε ότι η συμπεριφορά μας εξαρτάται από σένα, από τους άλλους. 

Αν οι άλλοι ρυθμίζουν την συμπεριφορά μας, τότε πού είναι ο έλεγχος του εαυτού μας;; Πού είναι η κυριαρχία μας πάνω στον εαυτό μας, αφού ο κάθε ένας μας εξοργίζει, μας νευριάζει, μας κάνει ψεύτες, μας κάνει ότι θέλει;;;; 

Κατά τα άλλα θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι. Πώς;;;  Όταν ΑΛΛΟΙ μας κουμαντάρουν πώς θα είμαστε ελεύθεροι;;;;;

Τον χαρακτήρα μας τον ρυθμίζουν τα ελαττώματα, τη συμπεριφορά μας οι άλλοι, τότε ...... εμείς πού είμαστε;; τί κάνουμε;; ποιός κουμαντάρει τελικά το "καράβι μας";;;;;;; 

Σκεφθείτε, μην αφήνετε τον νου να βιάζετε να απαντήσει γιατί κι αυτός ενώ είναι ένα πολύτιμο εργαλείο, επιτρέψαμε, αιώνες τώρα, να γίνει η καταστροφή μας, επειδή αφεθήκαμε να τον χειρίζονται τα ελαττώματά μας!!!! 

Και για τους δύσπιστους, ας υποσχεθούν ένα πρωινό στον εαυτό τους ότι "σήμερα, όλη την ημέρα δεν θα θυμώσω" ή "σήμερα θα χαμογελώ όλη την ημέρα" και στο τέλος της ημέρας ας κάνουν τον απολογισμό τους. 

Ξέρω, θα πουν εγώ ήθελα αλλά οι άλλοι δεν με άφησαν. Τότε για ποιόν έλεγχο του εαυτού μας  μιλάμε;;; 

Το καράβι Γη ήδη έπιασε βράχια και χτυπιέται. Θα σπάσει, θα διαλυθεί και θα πάρει μαζί του ΟΛΟΥΣ τους επιβάτες, εκτός από κάποιους "σώφρονες" που θα "αρπαχτούν", όπως λέει η Αποκάλυψη του Ιωάννη. 

Όπως στρώνουμε έτσι κοιμόμαστε. Η Θεία Δικαιοσύνη δουλεύει χωρίς παραθυράκια. 

Ας επανεκτιμήσουμε την πραγματικότητα μας, μήπως και νοιώσουμε την ανάγκη να δημιουργήσουμε αξίες της καρδιάς δουλεύοντας στον Πνευματικό δρόμο. 

Το "καράβι" χτύπησε στα βράχια και ο καιρός γαρ εγγύς.