Ο κύβος ερρίφθη

Ο κύβος ερρίφθη

Γράφει ο Δημήτρης Φιλιππίδης

Το παιχνίδι άρχισε να γίνεται πλέον επικίνδυνο πολύ, διότι οι φαινομενικοί παίκτες κάνουν «περίεργα» ανοίγματα.

Ο Τράμπ αναγνωρίζει, σχεδόν άκαιρα, την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ. Γιατί τώρα;; , είναι το ερώτημα. Δύο προηγούμενοι πρόεδροι των ΗΠΑ το είχαν ανακοινώσει και δεν το έκαναν. Ο Τραμπ το δήλωσε και το έκανε.

Πού βρίσκεται όμως το κρίσιμο αυτών των κινήσεων. Λέγανε από παλιά, «οι υπόγεια σκεπτόμενοι», ότι το Ισραήλ ψάχνει τρόπο, να γκρεμίσει τον ιερότερο χώρο του Ισλάμ μετά την Μέκκα και Μεδίνα, που βρίσκεται στην Ιερουσαλήμ, και να αναστηλώσει τον ναό του Σολομώντα που ήταν κτισμένος στο ίδιο ακριβώς σημείο, όπως και το Ισλάμ δέχεται (Ιμπν Χουζάιμα). Το τέμενος Αλ-Άκσα «το πιο απομακρυσμένο τζαμί», κατά το Ισλάμ, χτίστηκε από τον Προφήτη Σολομώντα, υιό του Δαβίδ. Είναι ιερός τόπος διότι εκεί πάτησε ο Μωάμεθ κι έφυγε στους ουρανούς.

Μέρος της Ιερουσαλήμ θέλει και η Παλαιστίνη για το «κράτος της». Και όλα αυτά ξαφνικά παίρνουν φωτιά και η κόντρα Ισλάμ – Χριστιανών θα κορυφωθεί. Τα πάθη θα μεγιστοποιηθούν και ίσως δούμε «απίθανα» χτυπήματα φανατικών, σε πόλεις των ΗΠΑ αλλά και της Ευρώπης, τώρα, μέσα στις γιορτές.

Η απόφαση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να μεταφερθεί η αμερικανική πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ σπάει ένα ταμπού δεκαετιών. Ο ηγέτης της Χαμάς και της Χεζμπολάχ καλούν σε μια τρίτη Ιντιφάντα μετά την ανακοίνωση αυτή.

Μορφή χιονοστιβάδας έχουν πάρει οι αντιδράσεις, κυρίως του αραβικού κόσμου, στην απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ ν’ αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ.

Η τελευταία αντίδραση ήρθε από την Τυνησία, όπου το εργατικό συνδικάτο UGTT χαρακτήρισε την κίνηση των ΗΠΑ, ως «Κήρυξη πολέμου» και καλεί τα μέλη του να συμμετάσχουν μαζικά σε κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας.

Από την πλευρά Πούτιν μέχρι στιγμής καμία αντίδραση επίσημη.

Άλλο επίκαιρο θέμα η συνεργασία Κύπρου-Ελλάδας-Αιγύπτου-Ισραήλ, που αφήνει εκτός ενεργειακού παιχνιδιού την Τουρκία. Αναγκαία η δημιουργία μιας νέας στρατηγικής «επίλυσης» στο Κυπριακό που θα διατηρήσει την Κύπρο στον ενεργειακό άξονα της Τουρκίας και όχι της ΕΕ, τονίζει Τούρκος στρατηγικός αναλυτής

Το θέμα όμως είναι, από ποια ΑΟΖ θα περάσει ο αγωγός, από την στιγμή που η Ελλάδα δεν την οριοθέτησε, η δε Τουρκία θεωρεί πως το Καστελόριζο δεν έχει ΑΟΖ, άρα η ελλαδική δεν ενώνεται μ’ αυτήν της Κύπρου.

Και ξαφνικά μας εμφανίζεται η επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στην Ελλάδα και μάλιστα χωρίς να ανακοινωθεί επίσημος λόγος.

Ήρθε για να παίξουν με τα λόγια πρωθυπουργοί και πρόεδροι; Ήρθε ως νικητής ο Ερτογάν μετά την απόφαση του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ότι η μειονότητα μπορεί να χαρακτηρίζεται «Τουρκική»; Ήρθε για να αλλάξουμε την συνθήκη της Λωζάνης με κάτι πιο «επίκαιρο» πιο «εκσυγχρονιστικό»;

Δεν μας τα λένε καλά όλοι τους. Όταν κρύβεις λόγια, λες ψέματα.

Και όλα αυτά έγιναν την ημέρα του Περλ Χάρμπορ!! 7 Δεκεμβρίου. Όλα έγιναν μετά από μία «περίεργη» πανσέληνο. Φανταστείτε τι μπορεί να συμβεί μετά «το χειμερινό ηλιοστάσιο» στις 21 Δεκεμβρίου, που ταυτόχρονα και ο Κρόνος (ο μεγάλος δάσκαλος) μπαίνει στον Αιγόκερω. Δεν θα προλαβαίνουμε ούτε τα μάτια μας να τρίβουμε.

Δεν είναι θέματα όλα αυτά τηλεοπτικής απλά μετάδοσης. Είναι θέματα που αγγίζουν, επηρεάζουν, αλλάζουν την ζωή μας. Δεν είναι ασκήσεις επί χάρτου, όπως γίνονται στο στρατό. Είναι προγράμματα που ανακοινώθηκαν πριν 2.500 και 2.000 χρόνια, από τον Ιεζεκιήλ κεφ.38 και την Αποκάλυψη, και από άλλους, και σήμερα κάποιοι «ηθοποιοί» προσπαθούν να υλοποιήσουν το σενάριο.

Μην τα απορρίψετε τα παραπάνω, αλλά ούτε να τα δεχθείτε. Προβληματιστείτε, ψάξτε, και ο καθένας ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα, κι ας δράσει ανάλογα.

Οι καιροί είναι δύσκολοι και θα γίνουν δυσκολότεροι.

Ο κύβος ερρίφθη, αλλά εγώ τι κάνω;

Το ασυνείδητον της εποχής

Το ασυνείδητον της εποχής.

Γράφει ο Δημήτρης Φιλιππίδης

Ας μην μας φανεί παράξενο το ότι βαδίζουμε εντελώς ασυνείδητα προς ένα κατηφορικά καταστροφικό μέλλον, κι όμως χαμογελάμε σαν τον τρελό της τράπουλας Ταρώ.

Ανεμελιά; Αδιαφορία; Ωχαδελφισμός; Κάτι ή κάποιος θα μας σώσει; 

Βαδίζουμε ένα δρόμο, μια εποχή, όπου ενώ η αρνητικότητα και το κακό αυξάνουν πέρα από το «επικίνδυνο», κι όμως εμείς σκεφτόμαστε το τι θα αγοράσουμε στις γιορτές, τι και πόσο θα πιούμε, αν θα βρούμε ταίρι για σεξ και όλα τα άλλα τ’ αφήνουμε στην άκρη, με την αιτιολογία ότι τα έχει ξαναζήσει η ανθρωπότητα και τα ξεπέρασε.

Ναι, σίγουρα υπήρξαν κι άλλες δύσκολες εποχές για την ανθρωπότητα και ξεπεράστηκαν. Πώς όμως; Με καταστροφές, θανάτους, πόνο, θλίψη, φόβο. Καμμία εποχή δεν ξεπεράστηκε με αγάπη, ομόνοια, γαλήνη.

Άλλωστε να θυμηθούμε και την εποχή της καταστροφής της Ατλαντίδας, που έγινε εξ αιτίας της «κατάντιας των ανθρώπων της», τον κατακλυσμό του Νώε.

Με όλα αυτά δεν επιθυμώ κατ’ ουδένα τρόπο να βάλω φόβους στο μυαλό κανενός. Κάτι άλλωστε που δεν μπορώ να το κάνω, γιατί αν θα είχα την δυνατότητα να μπω στο μυαλό των ανθρώπων θα το έκανα μόνο για καλό.

Αλλά, δεν μας ανησυχεί το ότι ζώα έρχονται πιο κοντά στον άνθρωπο, ως προς τον χαρακτήρα, και πάρα πολλοί άνθρωποι οδηγούμαστε στα χαρακτηριστικά των αιμοβόρων ζώων;

Ας κάνουμε μια γρήγορη ερώτηση: «ποιες είναι οι αξίες στην ζωή μας;;». Τις εφαρμόζουμε; Τις διδάσκουμε στα παιδιά μας; Μήπως μένουμε στα ωραία λόγια, και οι πράξεις μας καθώς και η ζωή μας είναι ακριβώς το αντίθετο;

Θα σκεφθεί κάποιος ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε για να αλλάξουμε τις καταστάσεις. Ναι, έτσι είναι, όταν μάλιστα έχουν γραφεί και σε ιερά βιβλία, πχ στην Αποκάλυψη, τότε ναι, θα έρθουν τα γεγονότα. Όμως ούτε αυτό μας προβληματίζει.

Μπορούμε να κάνουμε κάτι, αφού δεν έχουμε την δυνατότητα να αλλάξουμε τα γεγονότα; Βεβαίως και μπορούμε: μήπως έχουμε υποχρέωση να αλλάξουμε τον εαυτό μας και όλα αυτά τα γεγονότα είναι το πεδίο εκπαίδευσης για την αλλαγή μας αυτή;

Ίσως δημιουργώ σκοτούρες σε πολλούς, αλλά μου βγαίνουν από την καρδιά μου και δεν μπορώ να τα συγκρατήσω. Αν θέλει κανείς ν’ ακούσει και να προβληματιστεί, καλώς. Αν πάλι χτυπώ «στου κωφού την πόρτα», δεν πειράζει. Ο καθένας μας έχει την ελεύθερη βούλησή του και την επιλογή του και φυσικά φέρει και την ευθύνη των επιλογών του απέναντι στον εαυτό του.

Προβληματισμοί μου είναι όλα αυτά, ίσως γιατί είμαι «αλλεργικός» στο κακό, στο αρνητικό, στο άδικο και περισσότερο στην ασυνειδησία που μας κάνει «τυφλούς».